تحليل بيوانفورماتيكي نيم‌رخ بيان ژن در زنان داراي اختلال افسردگي اساسي

مقدمه:اختلال افسردگي اساسي، يك اختلال رواني است كه در زنان دو برابر مردان رخ مي دهد. در هر دو جنس، ميانگين سن مبتلايان به اختلال افسردگي اساسي حدود 25 سال است. مطالعات خانوادگي و دوقلويي و اپيدميولوژيك همه به ويژگي ‌هاي چند عاملي و چند ژني صفات روان ‌پزشكي اختلال افسردگي اساسي اشاره دارند. هدف از اين مطالعه، غربال گري ژن ‌هاي مرتبط با بيماري ‌زايي اختلال افسردگي اساسي توسط بيوانفورماتيك بود. روش كار: با استفاده از داده‌هاي ريزآرايه GSE98793 از پايگاه داده GEO، 223 ژن متفاوت بيان شده (DEGs) از مقايسه نمونه‌ هاي زن بيمار با كنترل توسط نرم ‌افزار TAC به دست آمد. ژن ‌هاي Hub از طريق STRING و Cytoscape و سپس روش غني ‌سازي KEGG غربال گري شدند. يافته‌ ها: در مقايسه نمونه ‌هاي زن بيمار با گروه كنترل 103 ژن افزايش بيان و120 ژن كاهش بيان نشان دادند. نتايج تجزيه و تحليل غني ‌سازي مسير KEGG و panther از مقايسه نمونه ‌هاي زن بيمار با گروه كنترل نشان داد كه DEG ها عمدتاً در مسير سيگنال ‌رساني HIF1، مسير سيگنال ‌رساني FOXO، مسير تمايز سلول ‌هاي Th17، مسير سيگنال ‌رساني PI3KAkt، مسير مرگ برنامه ‌ريزي شده سلول (فروپتوزيز) و مسير سنتز پورين ‌ها مهم بودند. نتايج اين مطالعه نشان داد كه ژن ‌هاي IGF1R و ATM با افزايش بيان و ژن GMPS با كاهش بيان براي زنان اين بيماري نيز مي ‌تواند گزينه مناسبي جهت اهداف درماني باشند. نتيجه ‌گيري: ژن ‌هاي كليدي كه با تجزيه و تحليل داده ‌هاي ريزآرايه در مطالعه حاضر به دست آمد، سرنخ ‌هاي مهمي براي آشكار كردن ‌ساز و كار مولكولي و درمان هدفمند باليني افسردگي در زنان فراهم مي كند.