عنوان مقاله :
كاهش سايتوتوكسيسيتي و آپوپتوز ناشي از استرس اكسيداتيو در سلول هاي بنيادي مزانشيمي مشتق از بافت چربي انسان و مغز استخوان موش صحرايي بوسيله جينجرول
عنوان به زبان ديگر :
The effect of Gingerol on reduction of oxidative stress-induced cytotoxicity and apoptosis in human adipose tissue and rat bone marrow -derived mesenchymal stem cells
پديد آورندگان :
دهقاني، رضا دانشگاه آزاد اسلامي واحد شهركرد - دانشكده علوم پايه - گروه بيوشيمي ، شهركرد، ايران , روحي، ليلا دانشگاه آزاد اسلامي واحد شهركرد - دانشكده علوم پايه - گروه بيوشيمي ، شهركرد، ايران , ضيا جهرمي، نوشا دانشگاه آزاد اسلامي واحد شهركرد - دانشكده علوم پايه - گروه بيوشيمي ، شهركرد، ايران , دهقاني، سحر دانشگاه آزاد اسلامي واحد شهركرد - دانشكده علوم پايه - گروه فيزيولوژي ، شهركرد، ايران , خاشعي، خليل دانشگاه آزاد اسلامي واحد شهركرد - دانشكده علوم پايه - گروه بيوشيمي ، شهركرد، ايران
كليدواژه :
استرس اكسيداتيو , آنتياكسيدان , سايتوتوكسيسيتي , سلول هاي بنيادي مزانشيمي , آپوپتوز , جينجرول
چكيده فارسي :
زمينه و هدف: سلول هاي بنيادي مزانشيمي (MSCs) با توجه به خصوصيات تمايزي و خود نوسازي، كانديد مناسبي براي طب ترميمي محسوب ميشوند، اما يكي از مشكلاتي پيشرو ايجاد استرس اكسيداتيو در بافت هدف و آپوپتوز سلول هاي بنيادي منتقل شده قبل از ترميم بافت مورد نظر مي باشد. پيش تيمار سلول هاي بنيادي با آنتياكسيدان ها ممكن است آنها را نسبت به شرايط استرس اكسيداتيو مقاوم سازد. در مطالعه حاضر اثر آنتياكسيداني جينجرول بر سايتوتوكسيسيتي و القاء آپوپتوز ناشي از استرس اكسيداتيو در سلول هاي بنيادي مزانشيمي مشتق از بافت چربي انسان و مغز استخوان موش صحرايي مورد بررسي قرار گرفت.
روش ها: در اين مطالعه پژوهشي، سلولهاي بنيادي مزانشيمي مشتق از بافت چربي انسان و مغز استخوان موش جهت پيش تيمار به مدت 4 و 6 ساعت با غلظتهاي مختلف جينجرول (50، 100، 200 و 400 ميليگرم/ ميليليتر) انكوبه شدند و سپس با غلظت 200 ميكرومولار H2O2 به مدت 2 ساعت تيمار گرديدند. سايتوتوكسيسيتي با روش MTS و وضعيت القاء آپوپتوز با استفاده از كيت انكسين- پروپيديوم يديد بررسي شد. تجزيه و تحليل داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS ورژن 18، نرم افزار FlowJoو آزمون ANOVA و تست دانكن انجام شد.
نتايج: تيمار با جينجرول باعث افزايش وابسته به دوز و زمان توان زيستي سلول هاي بنيادي مزانشيمي مشتق از بافت چربي انسان در ساير غلظت ها ميشود. همچنين در ساير غلظتها ميزان آپوپتوز را در سلولهاي بنيادي مزانشيمي مغز استخوان موش صحرايي به صورت وابسته به دوز و زمان، كاهش داد.
نتيجه گيري: جينجرول با كاهش استرس اكسيداتيو در سلول هاي بنيادي مزانشيمي كارايي آنها در ترميمهاي بافتي را افزايش مي دهد.
چكيده لاتين :
Background & Aim: Mesenchymal stem cells (MSCs) are a good candidate for regenerative medicine due to their differentiation and self-renewal properties. However, one of the leading problems is oxidative stress in the target tissue and apoptosis of transplanted stem cells before tissue repair. Pre-treatment of stem cells with antioxidants may make them resistant to oxidative stress. This study was conducted to investigate the antioxidant effect of gingerol on oxidative stress-induced apoptosis and cytotoxicity in mesenchymal stem cells derived from human adipose tissue and rat bone marrow.
Methods: In the present research study, the human adipose tissue and rat bone marrow mesenchymal stem cells were incubated 4 and 6 hours for pretreatment with different concentrations of gingerol (50, 100, 200 and 400 mg / ml) ,then treated with 200 μM H2O2 for 2 hours. Cytotoxicity and apoptosis was analyzed by MTS kit and Annexin V-FITC/PI kit, respectively. Statistical analysis was accomplished by ANOVA and Duncan tests using FlowJo and SPSS 18 softwares.
Results: Gingerol treatment with all concentrations increased the dose and time dependent bioavailability of human adipose tissue-derived mesenchymal stem cells It also decreased apoptosis in rat bone marrow mesenchymal stem cells in a dose- and time-dependent manner.
Conclusion: Gingerolincreases the efficiency of mesenchymal stem cells in tissue regeneration by reducing of oxidative stress.
عنوان نشريه :
فصلنامه دانشگاه علوم پزشكي تربت حيدريه
