نگاهي انتقادي به معرفت‌شناسي فضيلت به روايت ليندا زاگزبسكي: چند ايراد اوليه

در قرائت ليندا زاگزبسكي از معرفت‌شناسي فضيلت عناصر بسياري در كنار هم قرار گرفته‌اند. در اين نظريۀ تركيبي اگر نگوييم التقاطي زمينه براي طرح ايرادات بسيار است. در اين مقاله، پس از ارائه تقريري بسيار مختصر از لبّ نظريۀ معرفت‌شناسي فضيلت زاگزبسكي، چهار ايراد درباره آن مطرح شده كه از اين قرارند: فضيلت و باورِ برآمده از مسيري كه زاگزبسكي ترسيم مي‌كند در همه موارد شرط لازم و كافي براي حصول معرفت نيست؛ تفكيك ميان فضايل طبيعي و اكتسابي و نقش هر كدام از آنها در كسب معرفت در نظريه زاگزبسكي به روشني تبيين نشده و قابل مناقشه است؛ جايگاه عامل و باورنده در نظريۀ زاگزبسكي به مثابه فاعل و دارنده شناخت، از منظر اعتمادگرايانه و طبيعي‌گرايانۀ محض قابل مناقشه است؛ از منظر علوم تجربي و همچنين فلسفه مبتني بر آزمون، فضايل و رذايل و فهرست آنها به شكلي ديگر تبيين مي‌شود؛ و نهايتاً اين كه جايگاه انگيزۀ كسب معرفت و همچنين رانه‌هايي كه به حصول معرفت منجر مي‌شوند قابل مناقشه است.