شناسايي آفلاتوكسين M1 در شير به كمك آپتاسنسور الكتروشيميايي مبتني بر الكترود صفحه-چاپي و روش ولتامتري چرخه‌اي

شير از فرايند توليد تا مصرف در معرض آلودگي هاي مختلف ميكروبي و شيميايي قرار دارد. يكي از مهم ترين سموم آلوده‌كننده شير آفلاتوكسين M1 است كه به دليل سرطان‌زا بودن و اثرات مخربي كه براي مصرف كننده به همراه دارد، همواره موردتوجه بوده است. بنابراين شناسايي سريع، حساس و مقرون به صرفه آفلاتوكسين M1 در شير امري ضروري است. در پژوهش حاضر، يك آپتاسنسور الكتروشيميايي مبتني بر الكترود صفحهچاپي اصلاح‌شده با نانو ذرات مغناطيسي و نانو ذرات طلا جهت شناسايي آفلاتوكسين M1 در شير گاو پيشنهاد گرديد. الكترود صفحهچاپي با اعمال پتانسيل در محدوده 1.5 تا 1+ ولت در مقابل الكترود مرجع با سرعت روبش 200 ميلي ولت بر ثانيه در 5 سيكل پيوسته در محلول از اسيدسولفوريك 0.5 مولار و پتاسيم كلريد 0.1 مولار بود فعال شد. به كمك تكنيك ولتامتري چرخه اي تغييرات سطح الكترود در مراحل مختلف آماده سازي ارزيابي شد. تحت شرايط بهينه، با استفاده از ولتامتري چرخه اي مشخص شد كه آپتاسنسور محدوده غلظتي 700-100 نانوگرم بر ليتر و حد تشخيص 50 نانوگرم بر ليتر را ارائه مي دهد. رابطه تغييرات پيك جريان با غلظت آناليت خطي بود و از معادله رگرسيوني (R^2=0.9897) ∆I=0.0209C+2.14 پيروي نمود. محاسبه انحراف استاندارد نسبي (%3.2=RSD) حاكي از تكرارپذيري قابل قبول آپتاسنسور الكتروشيميايي بود. براي بررسي تكثير پذيري انحراف استاندارد نسبي پيك‌هاي جريان 7.4 درصد به دست آمد كه نشان از تكثير پذيري خوب آپتاسنسور الكتروشيميايي داشت. نتايج نشان داد كه پاسخ آپتاسنسور بعد از گذشت 8 روز تنها 7 درصد در مقايسه با روز اول، كاهش مي يابد كه نشان از پايداري مطلوب آپتاسنسور دارد. محدوده درصد ريكاوري براي نمونه هاي شير گاو در غلظت هاي 100 و 200 نانوگرم بر ليتر به ترتيب 86.5 و 93 درصد به دست آمد كه نشان از درصد ريكاوري قابل‌قبول آپتاسنسور الكتروشيميايي پيشنهادشده داشت.