تأثير شش هفته تمرين منتخب پيلاتس بر برخي از شاخص‌هاي مرتبط با پوكي استخوان در زنان يائسه

مقدمه: استئوپروز شايع‌ترين بيماري متابوليك استخوان است كه قابل پيشگيري و درمان مي‌باشد. يكي از مهم‌ترين مداخله‌هاي غير دارويي مؤثر، داشتن فعاليت بدني مناسب و مستمر است. در اين راستا، پژوهش حاضر با هدف بررسي تأثير شش هفته تمرين منتخب پيلاتس بر برخي‌ از شاخص‌هاي مرتبط با پوكي استخوان زنان يائسه انجام شد.مواد و روش‌ها: پژوهش نيمه‌تجربي حاضر با طرح پيش‌آزمون پس‌آزمون در ارتباط با 22 نفر از زنان يائسه غير فعال كه به صورت داوطلبانه در پژوهش شركت نمودند، انجام شد. 11 نفر در گروه كنترل و 11 نفر در گروه تمرين منتخب پيلاتس قرار گرفتند. فاكتورهاي آلكالين فسفاتاز استخواني، كلسيم و فسفر، 24 ساعت قبل و نيز پس از پايان شش هفته اندازه‌گيري شدند. به منظور تجزيه و تحليل داده‌ها از آزمون تحليل كواريانس يك راهه و آزمون تعقيبي بونفروني براي مقايسه برون گروهي استفاده گرديد.يافته‌ها: ميانگين سني نمونه‌ها 4/58±52/86سال و شاخص توده بدني آن‌ها 3/683±29/72 بود. نتايج حاصل از اين مطالعه نشان دادند كه پس از شش هفته تمرين، بين دو گروه تمرين پيلاتس و كنترل در شاخص‌هاي آلكالين فسفاتاز ‌استخوان، كلسيم و فسفر سرم زنان يائسه، تفاوت معناداري وجود دارد (p≤0.05)؛ هر سه شاخص افزايش معناداري پيدا كرده بودند. نتيجه‌گيري: بر مبناي نتايج مي‌توان گفت كه شش هفته تمرين پيلاتس منجر به بهبود برخي از شاخص‌هاي ساختاري استخواني زنان يائسه شده است؛ بنابراين مي‌توان اظهار داشت در صورتي كه تمرينات بدني به صورت منظم و طولاني مدت اجرا شود، مي‌تواند يك عامل پيشگيري از بيماري‌هاي مرتبط با استخوان در زنان يائسه باشد.