تأثير مقايسه دو روش استفاده از دستگاه رگ‌ياب و روش متداول رگ‌گيري بر اضطراب و شاخص‌هاي فيزيولوژيك كودكان 3 تا 6 ساله

مقدمه: رگ‌گيري يكي از شايع‌ترين و اضطراب‌آورترين تجربه‌هاي بستري و بيماري در كودكان است. تسهيل در رگ‌گيري موجب صرفه‌جويي در وقت، هزينه، كاهش خطر عفونت و حفظ امنيت بيمار مي‌شود. هدف پژوهش حاضر تعيين تأثير مقايسه دو روش استفاده از دستگاه رگ‌ياب و روش متداول رگ‌گيري بر اضطراب و شاخص‌هاي فيزيولوژيك كودكان بود.مواد و روش‌ها: اين مطالعه يك كارآزمايي باليني بود. 62 كودك 3 تا 6 ساله كه واجد شرايط ورود به مطالعه بودند، در گروه مداخله به روش رگ‌گيري با دستگاه رگ‌ياب و در گروه كنترل به شيوه متداول رگ‌گيري شدند. پاسخ‌هاي اضطرابي، تعداد ضربان قلب، تعداد تنفس، ميزان فشار خون، درصد اشباع اكسيژن خون در دو گروه 5 دقيقه قبل و بعد از رگ‌گيري اندازه‌گيري شد. بدين منظور از مقياس اضطراب Yale Preoperative Anxiety Scale (YPAS) استفاده شد. داده‌ها با استفاده از آزمون‌هاي تي‌ مستقل، تي زوجي و تحليل كوواريانس در نرم‌افزار SPSS نسخه 23 تجزيه‌‌وتحليل شدند.يافته‌ها: شاخص‌هاي فيزيولوژيك تعداد ضربان قلب (0.001 gt;P) و تعداد تنفس (0.002=P) پس از مداخله تفاوت معناداري داشت (0.001 P)، اما درصد اشباع اكسيژن خون ( 0.13=P)، فشار خون سيستوليك (0.31=P) و فشارخون دياستوليك (0.76=P) معنادار نبودند. ميانگين نمره شدت اضطراب بعد از انجام پروسيجر در گروه مداخله 1.94±13.77 و در گروه كنترل 2.44±18 بود (0.001=P). اين نتايج نشان داد ميزان اضطراب بعد از رگ‌گيري در گروه مداخله نسبت به گروه كنترل تفاوت معني‌دار آماري داشته است (0.001 P).نتيجه‌گيري: با توجه به تأثير مثبت روش رگ‌گيري با دستگاه رگ‌ياب در كاهش اضطراب و متعادل نگه‌داشتن شاخص‌هاي فيزيولوژيك كودكان 3 تا 6 ساله، مي‌توان از اين شيوه رگ‌گيري به‌عنوان يك شيوه مناسب در بخش‌هاي داخلي كودكان استفاده كرد.