تاثير فاكتور رشد شبه انسولين (IGF-1) در حضور و عدم حضور سلول‌هاي بنيادي مزانشيمي مونولاير بر تكوين فوليكول‌ها ي تخمداني موش سوري

هدف: در اين مطالعه تجربي تكوين فوليكول‌هاي تخمداني با استفاده از فاكتور رشد شبه ‌انسوليني و سلول‌هاي بنيادي مزانشيمي مورد مطالعه قرار گرفته است.مواد و روش‏ها: سلول‌هاي بنيادي مزانشيمي از مغز استخوان ران 20 سر موش سوري استخراج و تعداد 100 جفت تخمدان موش سوري به‌مدت هفت روز با هم‌كشتي فاكتور رشد شبه انسولين (IGF1) در غلظت‌هاي مختلف (0، 1، 5 و 10 ميكروگرم)، در حضور و عدم حضور سلول‌هاي بنيادي مزانشيمي كشت شدند سپس بررسي و شمارش انواع فوليكول‌هاي تخمداني با رنگ‌آميزي‌هاي هماتوكسيلين ائوزين، ماسون‌تري‌كروم و پاس انجام شد. تجزيه و تحليل آماري  با استفاده از نرم افزارSPSS  و آزمون  Tجفت شده با 0.05 pصورت گرفت.نتايج: در مقايسه فوليكول‌هاي تخمداني گروه كنترل و گروه‌هاي مورد آزمايش در اغلب گروه‌ها تفاوت معني‌داري مشاهده شد به‌طوري‌كه اين تفاوت در تعداد فوليكول‌هاي پري‌آنترال گروه تيمار هم‌كشتي غلطت‌هاي 5 و 10 ميكروگرم بر ميلي‌ليتر نسبت به گروه كنترل مشهودتر بود و تعداد فوليكول‌ها  در گروه كنترل از 1.03±1.25 به‌ترتيب به 2.71±13.75و 1.28±10.75 در غلظت‌هاي 5 و 10 ميكروگرم رسيده بود. لايههاي تكا و گرانولوزا در گروه كنترل و تحت تيمار تفاوت معنيداري را نشان ندادند.نتيجه‏گيري: اين روش در رشد و تكوين فوليكولهاي بالغ موثر مي‌باشد و هم‌‌چنين ميزان آپوپتوزيس سلولي را به‌حداقل مي‌رساند. بديهي است استفاده از كشت بافت تخمدان و متعاقب آن به‌دست آوردن تخمك‌هاي با كيفيت، بسياري از مشكلات نازايي و ژنتيكي را در آينده برطرف خواهد كرد.