بررسي خصوصيات فيزيولوژيك و عملكرد دانه لوبياچيتي تحت رژيم‌هاي آبياري و روش هاي افزايش تحمل به خشكي

به‌منظور بررسي تأثير رژيم هاي آبياري و روش هاي مقاومت به خشكي روي خصوصيات فيزيولوژيك و عملكرد دانه لوبياچيتي، آزمايشي به‌صورت اسپليت‌پلات بر پايه طرح بلوك‌هاي كامل تصادفي با سه تكرار در سال زراعي 1397 در مزرعه‌اي واقع در حومه شهرستان سلماس اجرا گرديد. فاكتور اصلي قطع آبياري در 3 سطح (آبياري نرمال، قطع آبياري از آخر مرحله گلدهي، قطع آبياري از آخر مرحله نيام بندي) و فاكتور فرعي مقاومت به خشكي در 5 سطح (شاهد، استفاده از سوپرجاذب، استفاده از قارچ مايكوريزا، استفاده از كود نانو پتاسيم و پيش تيمار بذر با پراكسيد هيدروژن) بود. نتايج تجزيه واريانس نشان داد كه فاكتورهاي قطع آبياري و مقاومت به خشكي تأثير معني داري بر كلروفيل a، كلروفيل b، كلروفيل كل، غلظت پرولين، عملكرد دانه و شاخص برداشت لوبيا داشتند. همچنين اثر متقابل فاكتورهاي قطع آبياري و مقاومت به خشكي بر پرولين و عملكرد دانه لوبيا معني دار گرديد. مقايسه ميانگين تيمارها نشان داد كه بيشترين كلروفيل a، كلروفيل b، كلروفيل كل و شاخص برداشت لوبيا مربوط به تيمار آبياري نرمال بود. همچنين بيشترين كلروفيل a، كلروفيل b، كلروفيل كل و شاخص برداشت لوبيا مربوط به تيمار پليمر سوپرجاذب بود و باآنكه بيشترين عملكرد دانه به ميزان 2133.24 كيلوگرم در هكتار مربوط به تيمار آزمايشي اثر متقابل آبياري نرمال همراه با مصرف پليمر سوپرجاذب بود ولي مشاهده‌شده كه عملكرد دانه در تيمار آبياري نرمال و بدون استفاده از فاكتورهاي مقاومت به خشكي به ميزان 1627.21 كيلوگرم در هكتار تقريباً با تيمار آزمايشي قطع آبياري از آخر مرحله نيام بندي همراه با مصرف سوپرجاذب به ميزان 1564.3 كيلوگرم در هكتار در يك گروه آماري قرار گرفت كه اين امر نشانگر صرفه‌جويي در مصرف آب با استفاده از سوپرجاذب است.