كمي‌سازي جوانه‌زني بذر علف‌هاي‌هرز خانواده براسيكاسه (Brassicaceae) تحت شرايط شوري و خشكي

شناخت اكولوژي جوانه‌زني علف‌هاي هرز در پاسخ به تنش‌هاي شوري و خشكي مي‌تواند در پيش‌بيني پويايي جمعيت علف‌هاي هرز در آينده كمك نمايد. به منظور بررسي اثرات شوري (صفر، 50، 100، 150، 200، 250، 300، 350 و 400 ميلي‌مولار) و خشكي (صفر، 0.2، 0.4، 0.6، 0.8، 1 و 1.2 مگاپاسكال) برجوانه‌زني علف‌هاي‌هرز خانواده براسيكاسه (منداب (Eruca sativa)، خردل‌دروغين (Hirschfeldia incana)، خردل‌وحشي (Sinapis arvensis) و خاكشير‌بدل(Erysimum repandum))، دو آزمايش به صورت فاكتوريل در قالب طرح كاملاً تصادفي در سه تكرار در دانشگاه علوم كشاورزي و منابع طبيعي خوزستان در سال 1398 انجام گرفت. با افزايش تنش خشكي، درصد جوانه‌زني، شاخص ويگور (بنيه بذر) و سرعت جوانه‌زني در چهار علف‌هرز كاهش يافت و در تنش خشكي 1.2 مگاپاسكال هيچ گونه جوانه‌زني مشاهده نشد. كاهش 50 درصد جوانه‌زني در منداب، خردل‌دروغين، خردلوحشي و خاكشير‌بدل به ترتيب در تنش خشكي 1، 0.49، 0.76 و 0.41 مگاپاسكال پيشي‌بيني گرديد. در شرايط عدم تنش خشكي شاخص ويگور خردل‌وحشي نسبت به ساير علف‌هاي‌هرز بيشتر بود. منداب و خردل‌دروغين به عنوان مقاوم و علف‌هرز خردل‌وحشي به عنوان حساس به تنش شوري معرفي گرديد. شوري مورد نياز براي كاهش 50 درصد جوانهزني براي منداب، خردل‌دروغين، خردل‌وحشي و خاكشير‌بدل به ترتيب 267، 162، 39 و 46 ميلي‌مولار پيش‌بيني شد. با افزايش شوري و خشكي متوسط زمان جوانه‌زني افزايش و بيشترين متوسط زمان جوانه‌زني به خاكشير‌بدل اختصاص يافت و دليل اين افزايش فاز تاخيري جوانه‌زني بود. با توجه به نتايج در اراضي شور گسترش منداب و خردل‌دروغين بيشتر مورد انتظار و در شرايط تنش خشكي و در زراعت ديم حضور منداب نسبت به خردلوحشي مشهودتر مي‌باشد