راهنماي مداخله تخصصي مددكاري اجتماعي در فرايند بازگشت به جامعه محكومين ‌با سابقه خشونت

Guide to Social Work Intervention for Community Re-entry of Offenders With a History of Violence Against Individuals

اهداف بازگشت افراد به جامعه بعد از پايان دوران زنداني به عنوان يك مرحله حساس و مهم در سرنوشت آن ها همواره مي بايست مورد توجه دول تها و نهادهاي غيردولتي باشد. زماني انتقال صحيح افراد از زندان به جامعه صورت م يگيرد كه برنامه هاي توانبخشي و ادغام مجدد اجتماعي مبتني بر نيازهاي واقعي آنان تدوين و اجرا شود. خروجي اين نوع انتقال، افزايش كيفيت زندگي و كاهش تكرار جرم را در پي دارد. يكي از حرفه هايي كه مي تواند در اين راستا به سيستم قضايي كمك كند، حرفه مددكاري اجتماعي است. تعداد زيادي از فارغ التحصيلان اين حرفه، خدمات مددكاري اجتماعي را به افراد زنداني و خانواده هاي آنان ارايه مي دهند. پس لازم است با مراجعه به دانش پايه و تجربه جهاني و با استناد به منابع موجود و در دسترس، گستره راهكارهاي اثربخش عملياتي، البته متناسب با ويژگي هاي زمين هاي كشور شناسايي شده و در چارچوب مشخصي تنظيم شود. اين مطالعه با هدف تدوين راهنماي مداخله تخصصي مددكاري اجتماعي به منظور بازگشت به جامعه در افراد محكوم به جرم خشونت عليه اشخاص انجام شد. روش بررسي در اين پژوهش براي دست يافتن به راهنماي تخصصي از روش كيفي استفاده شد. در شروع كار مخزن اوليه از موانع و تسهيل كننده هاي بازگشت موفق به جامعه در افراد محكوم به خشونت عليه اشخاص با تحليل تماتيك تهيه شد و سپس بر مبناي دستورالعمل ها و پروتكل هاي مرتبط، با در نظر گرفتن فرايند مددكاري اجتماعي پيش نويس اوليه تدوين شد. در ادامه طي جلسه متمركز گروهي با حضور اساتيد و افراد صاح بنظر محتواي پي شنويس راهنما موردبازنگري و توسعه قرار گرفت و به منظور قابليت به كارگيري و ارزيابي راهنما از روش نقد راهنما استفاده شد. راهنما با ميانگين كلي 7/85 درصد (هدف 82/9 درصد، مشاركت ذي نفعان 88/1 درصد، مراحل تدوين 85/6 درصد، وضوح 83 درصد، قابليت دسترسي 84/9 درصد و استقلال در نگارش 89/8 درصد)، مورد تاييد افراد صاح بنظر اين حيطه به خصوص افراد شاغل در مركز مراقبت بعد از خروج قرار گرفت. يافته ها فرايند كار و راهنماي عمل مددكاران اجتماعي در ادغام مجدد افراد محكوم به خشونت عليه اشخاص با محوريت ابعاد پن جگان هاي (نگراني هاي درهم تنيده، سپرهاي محافظتي، امنيت رفاهي اقتصادي، حمايت اجتماعي و دس تيابي به استقلال نسبي)، به عنوان ابعاد اصلي بازگشت موفق به جامعه بعد از ترخيص از زندان تهيه شد. مداخلات تخصصي مددكاري اجتماعي بعد از تاييد افراد صاح بنظر در چهار مرحله اصلي 1) آمادگي براي برنامه موردي، 2) توسعه برنامه موردي، 3) مداخله و عمل و 4) پايش و بازنگري مداخله ارايه شد. نتايج حاصل از ارزيابي به روش Agree به منظور قابليت به كارگيري راهنما در عمل نشان داد پروتكل در تمامي ابعاد نمره قابل قبول را كسب كرده است و اكثر پاسخگويان استفاده از پروتكل را توصيه مي كنند. درنهايت استفاده كنندگان اين راهنما، مددكاران اجتماعي و ساير حرف ه هاي ياورانه مرتبط شاغل در زمينه سازمان زندا نها و اقدامات تربيتي و تاميني به ويژه مركز مراقبت بعد از خروج هستند. نتيجه گيري سرمايه گذاري در برنامه هاي توانبخشي زندانيان يكي از بهترين و مقرون به صرفه ترين روش هاي جلوگيري از جرم مجدد آن هاست كه نه تنها براي افراد مربوطه داراي مزاياي قابل توجهي است، بلكه به طور گسترد هتر به ارتقاي امنيت عمومي منجر مي شود. زماني اين موضوع اهميت مي يابد كه برنامه هاي ادغام مجدد اجتماعي و توانبخشي مبتني بر رويكرد و ديدگاه هاي علمي تدوين شود. در مطالعات آينده بررسي نتايج و اثربخشي يافته هاي اين مطالعه، با پشتوانه علمي و در نظر گرفتن شرايط بومي در شناسايي مولف ه ها و عوامل موثر بازگشت به جامعه محكومين آزادشده از زندان، مي تواند موثر باشد. با اين وجود عواملي مانند مهارت و توانمندي هاي مددكار اجتماعي در اجراي مداخلات تخصصي و برقراري ارتباطات حرف هاي و بين سازماني، قوانين و برنامه هاي حمايتي، انگيزه و شوق فرد داراي سابقه زندان براي تغيير، همگي مي توانند در ميزان موفقيت اين راهنما در راستاي اهداف تعيين شده كمك نمايند.

Objective: The re-entry of offenders to the community after their imprisonment is a sensitive and important stage and should always be considered by governmental and non-governmental organizations. The proper transition from prison to the community occurs when rehabilitation and social reintegration programs are developed and implemented based on the real needs of individuals. Social work is one of the professions that can help the judicial system with this issue. Many graduates of this profession provide social work services to prisoners and their families. Therefore, it is necessary to identify effective operational solutions in accordance with the conditions of the country and formulate a specific framework. This study aims to prepare a guideline for specialized social work intervention for community re-entry of offenders with a history of violence against individuals. Materials & Methods: In this study, a qualitative approach was used to prepare the specialized guideline. First, the initial barriers and facilitators of successful community re-entry for offenders with a history of violence against individuals were prepared using thematic analysis. Then, based on the protocols of the social work process, the initial draft was developed. Next, at a focus group discussion session with faculty members and experts, the draft was reviewed and improved. To assess its applicability, we used the Appraisal of Guidelines for Research and Evaluation (AGREE) tool. Results: Intertwined concerns, protective shields, welfare/economic security, social support, and achieving relative independence were identified as the five dimensions of successful community re-entry. The specialized social work interventions were presented after approval in four main stages: preparation for the case plan, development of the case plan, interventions and actions, and monitoring and review of interventions. The results of evaluation by AGREE tool showed an overall acceptable average of 58.7% (82.9% for scope and purpose, 88.1% for stakeholder involvement, 85.6% for rigor of development, 83% for clarity of presentation, 84.9% for applicability, and 89.8% for editorial independence). The users of this guideline are social workers and other professions related to prisons and training and security organizations, especially after-release care centers. Conclusion: Investing in rehabilitation programs for prisoners is one of the best and most cost-effective ways to prevent the reoccurrence of violence, which not only has beneficial effects on those concerned but also promotes public safety. This issue becomes important when social reintegration and rehabilitation programs are developed based on scientific approaches and perspectives. Future studies on the effectiveness of the developed guideline, considering the local conditions, can help identify the effective factors of re-entry to the community in newly released prisoners. The skills and capabilities of social workers in presenting specialized interventions and establishing professional and inter-organizational communication, supporting rules and programs, motivation, and enthusiasm of the offender to change can all contribute to the success of this guideline in achieving the defined goals.