كوويد 19 تهديدي براي سلامت جامعه با ايجاد اختلال در يكپارچگي اجتماعي، يكپارچگي در منزل و فعاليت‌هاي مولد

Negative Effects of the COVID-19 Pandemic on Home Integration, Community Integration, and Productive Activities

اهداف مشاركت اجتماعي و درگيري در فعاليت هاي روزمره زندگي مستلزم حفظ انواع روابط اجتماعي، روابط با ديگران و درگيري در فعاليت هاي مختلف اجتماعي و روزمره زندگي است. مشاركت اجتماعي مناسب و درگيري در فعاليت هاي روزمره زندگي، احساس دلبستگي را افزايش مي دهد، احساس هويت سازگار و منسجم را فراهم مي كند و بر احساس ارزش، تعلق و وابستگي فرد به جامعه مي افزايد. عدم وجود ارتباطات اجتماعي، منجر به اضطراب، تنهايي، افسردگي، وحشت، اختلالات رواني و بسياري ديگر از مسايل در زندگي افراد مي شود و به طوركلي بر جامعه تاثير مي گذارد. بيماري كرونا ويروس جديد به نام كوويد 19، در دسامبر 2019 در چين كشف شد. فقط در مدت يك سال، گزارش شده است كه كوويد 19 بيش از 85 ميليون نفر (تا اول ژانويه 2021) را در سراسر جهان مبتلا كرده است كه بيش از 1/8 ميليون نفر از اين افراد فوت كرده اند. در حالي كه كوييد19 به بيماري همه گير تبديل شده است، اقدامات بهداشتي عمومي براي قطع انتقال آن از انسان به انسان ممكن است شامل قرنطينه و فاصله گذاري اجتماعي باشد. اين اقدامات تحرك را در سطح جامعه محدود ساخته يا افراد را از يكديگر جدا مي كند. به دليل فاصله گذاري اجتماعي و اقدامات قرنطينه اي در بسياري از كشورها، مشاركت مردم در بسياري از زمينه هاي زندگي اجتماعي و فعاليت هاي روزمره مختل شده است. هدف از اين مطالعه، ارايه بينشي در مورد تاثيرات همه گيري كوويد 19بر يكپارچگي در فعاليت هاي منزل، يكپارچگي در اجتماع و يكپارچگي در فعاليت هاي مولد و در كل تعيين مشاركت اجتماعي در طي اين همه گيري است. يافته هاي اين مطالعه كمك مي كند تا با يك برنامه ريزي مناسب، صرف نظر از ترس و تهديدات اين بيماري، راه حلي براي غلبه بر انزواي اجتماعي ناشي از بيماري پيدا شود. روش بررسي در خردادماه سال 1399، پرسش نامه تلفيق اجتماعي (CIQ) كه يكپارچگي در منزل، يكپارچگي در اجتماع و يكپارچگي در فعاليت هاي هدفمند و مولد را اندازه گيري مي كند، همراه با اطلاعات جمعيت شناختي مورد نياز در يك قالب مبتني بر وب رونويسي شد. شركت كنندگان با استفاده از يك لينك منبع جهاني (URL) كه از طريق ايميل و پيام رسان واتس آپ براي آن ها ارسال شد، به شركت در اين پژوهش دعوت شدند تا با مراجعه به وب سايت نظرسنجي در جهت تكميل پرسش نامه اقدام كنند. درمجموع 461 نفر (با ميانگين سني 5/8± 36/86 سال) در يك مطالعه مقطعي، پرسش نامه تلفيق اجتماعي را تكميل كردند. شركت كنندگان در اين پژوهش شامل ليست طولاني از دانش آموزان، بيماران و افراد معلول، خانواده ها و اقوام آن ها و ساير افرادي بودند كه مي توانستند در ايران از تلفن هاي هوشمند، رايانه، تبلت و لپ تاپ استفاده كنند. پس از آن، اثرات كوويد 19 بر تعامل اجتماعي با تجزيه و تحليل نمرات CIQ قبل و بعد از شيوع كوويد 19 محاسبه شد و داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 22 مورد تجزيه و تحليل قرار گرفتند. يافته ها كوويد 19 منجر به كاهش يكپارچگي در منزل (P<0/0001)، يكپارچگي در اجتماع (P<0/0001)، يكپارچگي در فعاليت هاي مولد و هدفمند (P<0/0001) و نمره كل آزمون CIQ (P<0/0001) شد. اين يافته ها نشان مي دهد كه چگونه هر سه حوزه CIQ و نمره كل آن به طور قابل توجهي پس از شيوع كوويد 19 كاهش يافته است. نتيجه گيري مطالعه حاضر نشان داد پس از همه گيري كوويد 19، زندگي اجتماعي افراد به شدت مختل شده است. علاوه بر آسيب هايي كه اين بيماري به مبتلايان خود وارد مي كند، ترس از آلوده شدن، از دست دادن عزيزان، از دست دادن شغل، از دست دادن فرصت هاي تحصيلي، تفريح، آزادي و حمايت، تاثيرات عميق رواني دارند. نه تنها مبتلا شدن به آن، بلكه ترس از مبتلا شدن به آن منجر به عدم دسترسي به منابعي شده است كه مي تواند مقاومت مردم در مقابل اين پاندمي را بهبود بخشد. تاثيرات مستقيم و غيرمستقيم روان شناختي و اجتماعي كوويد 19 گسترده است و مي تواند بر سلامت روان تاثير بگذارد. بنابراين به منظور كاهش تاثيرات منفي رواني اجتماعي شرايط قرنطينه و فاصله گذاري اجتماعي، اجراي استراتژي هاي ملي براي ارتقاي مشاركت هاي اجتماعي از طريق برنامه هاي مبتني بر ICT پيشنهاد مي شود.

Objective: Social participation in daily living the activities requires the maintenance of a variety of social relationships with others and engagement in various social activities. Proper social participation increases the feeling of attachment, provides a stable sense of identity, and increases one’s sense of worth, belonging, and dependence on society. Lack of social participation leads to anxiety, loneliness, depression, panic, mental disorders and many other mental problems and affects society in general. A new coronavirus, called COVID-19, was identified in late December 2019 in China. After just one year, it has been reportedly infected more than 85 million people (up to January 1, 2021) worldwide, and more than 1.8 million have died. Two public health measures to break the transmission chain include quarantine and social distancing. These measures restrict gatherings or separate individuals. Due to these measures in many countries, people’s participation in many social activities has been disrupted. The purpose of this study is to survey the negative effects of the COVID-19 pandemic on home integration, community integration and productive activities. Materials & Methods: This cross-sectional study was conducted in June 2020 by using the Community Integration Questionnaire (CIQ) which measures home integration, community integration, and productive activities, along with a demographic form which were sent to 461 participants in Iran (Mean ±SD age= 36.86±5.8 years) on WhatsApp or via email and completed online. Participants were selected from among college students, patients, people with disabilities, their families and relatives, and others who could use smartphones, computers, tablets, and laptops. The effects of Covid-19 were evaluated by analyzing the CIQ scores before and after the pandemic in SPSS v. 22 software. Results: Comparing the CIQ scores before and after the pandemic, results showed that it significantly reduced home integration (P<0.0001), social integration (P<0.0001), productive activities (P<0.0001) and total score (P<0.0001). Conclusion: The COVID-19 pandemic has disrupted the social life of people. In addition to health threats of this disease, the fear of being infected and losing loved ones, job, educational opportunities, recreation, freedom and support, have profound psychological effects. Not only getting infected, but also the fear of getting infected can lead to a lack of access to resources that can improve people’s resistance to this disease. The COVID-19 pandemic has direct and indirect psychological and social effects and can affect mental health. In order to reduce the negative psychosocial effects of quarantine and social distancing, the implementation of national strategies to promote social participation by Information and Communication Technology-based programs is recommended.