ارائه مدل آينده پژوهي براساس سبك رهبري تحول‌گرا با رويكرد توسعه دانشگاه‌هاي كارآفرين

Proposing a futures research model based on transformational leadership style: An approach to the development of entrepreneurial universities

هدف تحقيق حاضر، ارائه مدل آينده پژوهي براساس سبك رهبري تحول‌گرا با رويكرد توسعه دانشگاه‌هاي كارآفرين است. جامعه آماري ‌اين تحقيق، 72 نفر از مسئولين و مديران و معاونان دانشگاه هاي كارآفرين و مهارتي شامل دانشگاه تهران، تربيت مدرس، فرهنگيان، فني و حرفه اي و فردوسي مشهد بود. مؤلفه هاي تحقيق، از طريق مصاحبه با خبرگان استخراج گرديد. براي تعيين رتبه بندي و تأثيرگذاري و تأثيرپذيري مؤلفه هاي تحقيق از نرم افزار MicMac استفاده گرديد و سناريوهاي مناسب به دست آمد. نتايج نشان مي‌دهند سبك رهبري تحول گرا تأثير زيادي بر توسعه كارآفريني در دانشگاه ها دارد. بعد از مشخص شدن عوامل تأثيرگذار، دو وجهي، مستقل و تأثير پذير، سه سناريو براي توسعه كارآفريني در دانشگاه‌ها نوشته شد. همچنين نتايج نشان مي‌دهند شناخت عوامل مؤثر در توانمندسازي كاركنـان بـه عنـوان عامـل زير‌بنـايي در بهبود و توسعه فعاليت‌هاي كارآفريني موجب پـرورش منـابع انساني كارآمد، توليد دانش و فناوري، آرمان هاي توسعۀ ملي، همراه با آينده‌نگري در آموزش عالي در جهت برنامه ريـزي بهتر و توسعه كارآفريني و رشد اقتصادي و اجتماعي مي گردد.

The purpose of this study was to present a futures research model based on transformational leadership style aimed at the development of entrepreneurial universities. The statistical population of this research included 72 officials, managers, and deputies of entrepreneurial and vocational universities, including the University of Tehran, Tarbiat Modares University, Farhangian University, Technical and Vocational University, and Ferdowsi University of Mashhad. Research components were extracted through interviews with experts. MicMac software was used to determine the ranking and effectiveness of research components, and appropriate scenarios were obtained accordingly. The results show that transformational leadership style has a great impact on the development of entrepreneurship in universities. After identifying the influential, two-sided, independent and influential factors, three scenarios for entrepreneurship development in universities were written. The results also showed that recognition of effective factors in empowering employees as an underlying factor in improving and developing entrepreneurial activities leads to the cultivation of efficient human resources, production of knowledge and technology, national development ideals, along with foresight in higher education for better planning and entrepreneurship development, as well as economic and social growth.