بررسي تأثير استفاده از صفحه تعادلي وي (WBB) بر تعادل عملكردي كودكان با فلج مغزي نوع آتاكسيك

Effect of Using Wii Balance Board on Functional Balance of Children With Ataxic Cerebral Palsy

هدف فلج مغزي نوع آتاكسيك 5 تا 10 درصد از جمعيت افراد با فلج مغزي را تشكيل مي دهد و با نواقص تعادلي و هماهنگي مشخص مي شود. ترمور غيرارادي، دست و پا چلفتي به نظر رسيدن و نواقص موجود در واكنش هاي تعادلي از ديگر ويژگي هاي اين كودكان است. بنابراين آموزش مهارت هاي تعادلي از بخش هاي مهم برنامه توانبخشي اين افراد محسوب مي شود. صفحه تعادلي وي (WBB) يكي از ابزاري است كه در جهت آموزش تعادل در كودكان با مشكلات فيزيكي متفاوت از جمله فلج مغزي مورد استفاده قرار گرفته است و كارآمدي آن در مطالعات مختلف به اثبات رسيده است. هدف از مطالعه مقدماتي حاضر، بررسي تاثير استفاده از WBB بر تعادل عملكردي كودكان با فلج مغزي نوع آتاكسيك و همچنين بررسي ميزان ثبات نتايج طي دو ماه پس از اتمام مداخلات آموزش تعادل بود. روش بررسي مطالعه مقدماتي حاضر از نوع پژوهش موردي بوده و در سه فاز پايه، مداخله و پيگيري اجرا شده است. 3 كودك (2 دختر و 1 پسر) با فلج مغزي نوع آتاكسيك، سطح يك يا دو سيستم طبقه بندي عملكرد حركتي درشت (GMFCS) و ميانگين سني 09/1± 56/10 سال در اين مطالعه شركت كردند. كاردرماني رايج در تمامي فاز هاي مطالعه، سه مرتبه در هفته اجرا شد. مدت زمان جلسات كاردرماني رايج در فاز پايه و پيگيري 45 دقيقه بود، در صورتي كه طي فاز مداخله، 25 دقيقه از جلسه درماني به كاردرماني رايج و 20 دقيقه از آن به آموزش تعادل به وسيله WBB اختصاص مي يافت (12 ساعت). نتايج حاصل به وسيله مقياس تعادلي كودكان (PBS) و آزمون برخاستن و رفتن زمان دار (TUG)، سه مرتبه در فاز پايه (قبل از شروع مداخله)، سه مرتبه در فاز مداخله (انتهاي جلسه 12، انتهاي جلسه 24 و انتهاي جلسه 36) و دو مرتبه در فاز پيگيري (يك ماه پس از اتمام مداخله و دو ماه پس از اتمام مداخله) توسط يك كارشناس كاردرماني ناآگاه از روند مطالعه مورد سنجش قرار گرفت و به كمك تحليل ديداري و شاخص هاي آماري PND ،Hedeges’g و 2SD مورد تحليل آماري قرار گرفت. يافته ها مقايسه يافته هاي حاصل از مقياس PBS و آزمون TUG در سه فاز مطالعه حاضر نشان داد تعادل عملكردي هر سه شركت كننده طي روند مداخله بهبود يافته و نتايج نيز در دوره پيگيري پايدار مانده است. PND در هر دو تست براي هر سه شركت كننده 100 درصد به دست آمد كه نشان مي دهد آموزش تعادل به وسيله WBB سبب بهبود تعادل عملكردي در موقعيت مداخله و پيگيري نسبت به خط پايه شده است. مقدار Hedeges’g براي هر سه شركت كننده بيشتر از 0/8 به دست آمد كه نشانگر تفاوت قابل ملاحظه اي بين فاز پايه و پيگيري است. همچنين 2SD نشان دهنده بهبود قابل توجه نمره PBS و كاهش قابل توجه مدت زمان انجام آزمون TUG در هر سه شركت كننده بود. تحليل ديداري يافته ها نيز نشان داد نه تنها تعادل عملكردي هر سه شركت كننده طي فاز مداخله بهبود يافته است، بلكه نتايج حاصل از مداخلات پس از دو ماه از اتمام مداخلات نيز پايدار مانده است. نتيجه گيري نتايج مطالعه مقدماتي حاضر نشان مي دهد آموزش تعادل به وسيله WBB، مي تواند روشي موثر و ماندگار در بهبود تعادل عملكردي كودكان با فلج مغزي نوع آتاكسيك باشد. هرچند براي بيان نتايج قطعي، انجام مطالعات بيشتر با حجم نمونه مناسب در زمينه بررسي تاثيرات آموزش تعادل به وسيله WBB بر كودكان با فلج مغزي نوع آتاكسيك نياز است.

Objective: Ataxic cerebral palsy accounts for 5%-10% of the population with cerebral palsy. This palsy is characterized by poor balance and coordination, clumsiness, and involuntary tremor. As a result, balance training is one of the essential parts of the rehabilitation programs for children with ataxic cerebral palsy. Wii Balance Board (WBB) is an efficient tool for balance training in children with different physical problems, including cerebral palsy. This study aims to assess the effect of WBB-based balance training on functional balance and the persistence of its effect two months after the intervention in children with ataxic cerebral palsy. Materials & Methods: This is a single-case study with a pre-test, post-test and follow-up design conducted on 3 children (2 girls and 1 boy) with ataxic cerebral palsy (Mean±SD age=10.56±1.09 years). They were classified at levels I and II of the gross motor function classification system. They received conventional occupational therapy three sessions per week, each for 45 minutes in the baseline and follow-up phases. In the intervention phase, each session consisted of 25 minutes of routine rehabilitation followed by 20 minutes of WBB-based balance training for 3 months (12 hours). The changes were evaluated by the Pediatric Balance Scale (PBS) and Timed Up an‎d Go (TUG) test, three times in the baseline phase, three times in the intervention phase (at the end of 12th, 24th, and 36th sessions), and two times in the follow-up phase (one and two months after the intervention). Assessments were done by a pediatric occupational therapist who was unaware of the study process. Finally, the results were analyzed using the Percentage of Nonoverlapping Data (PND), 2 Standard Deviations (2SD), Hedges’s g, and the visual analysis method. Results: The results of the PBS and TUG test showed the improvement of functional balance in all children in the intervention phase and maintained in the follow-up phase. The PND of PBS and TUG test results was 100% for all children, indicating that balance training by the WBB improved functional balance in the intervention and follow-up phases compared to the baseline. Hedeges’ g value for all participants was more than 0.8, indicating a significant difference between the baseline and follow-up phases. The 2SD results showed a significant increase in the PBS score and a significant reduction in the TUG test duration in all children. Furthermore, the visual analysis revealed a significant improvement in the functional balance of all children in the intervention phase and the stability of these changes in the follow-up phase. Conclusion: Balance training by the WBB is an effective method for improving the functional balance of children with ataxic cerebral palsy. Further studies are needed using a larger sample size to confirm its effectiveness.