عنوان مقاله :
حرمت ابدي نكاح با ذات بعل بعد از زناي با آن در اماميه و شافعيه
عنوان به زبان ديگر :
فاقد عنوان لاتين
پديد آورندگان :
ابوالحسن نواب دانشگاه اديان و مذاهب - گروه مذاهب فقهي , نوروزي، مهدي دانشگاه اديان و مذاهب
كليدواژه :
حرمت ابدي , نكاح , ذات بعل , زنا
چكيده فارسي :
حرمت ابدي نكاح با ذات بعل بعد از زناي با آن در مذهب اماميه از آثار غيرمجازاتي زنا محسوب مي‌شود. اين حكم به اجماع يا شهرت علماي اماميه نسبت داده شده است. با بررسي ادله اين حكم و خدشه در مهم‌ترين استدلال آن، كه اجماع است، مي‌توان ديدگاه شبيري زنجاني را كه قائل به نداشتن حرمت ابدي است، تقويت كرد. فقهاي اهل سنت حرمت ابدي را نپذيرفته‌اند، چراكه اطلاق عبارت امام شافعي در الأم دلالت بر حرام‌نبودن آن دارد. مطالعه نمونه‌هاي حرمت ابدي در فقه اهل سنت و خروج محل بحث از حصر مذكور براي آن نمونه‌ها، دلالتي ديگر بر ديدگاه اهل سنت است. عمده دليل حرمت‌نداشتن ابدي نزد عامه نيافتن دليلي بر تحريم است.
چكيده عربي :
الحرمۀ الابديۀ للزواج مع ذات البعل بعد الزناء معها كانت من الآثار غيرالكيفريۀ له في مذهب الاماميۀ. نُسِب هذا الحكم الي الاماميۀ بالاجماع او الشهرۀ. يمكن تقويت قول آيۀ الله شبيري زنجاني مبني علي عدم الحرمۀ الابديۀ للزناء المحصنۀ بدراسۀ ادلّۀ هذا الحكم و الايراد في اهم استدلاله.
لم يتقبل فقهاء اهل السنۀ الحرمۀ الابديۀ للزواج مع ذات البعل بعد الزناء معها لاطلاق عبارۀ الامام الشافعي في «الاُم» الذي تدل علي عدم حرمتها؛ و دليل آخر علي قول اهل السنۀ هو النظر في موارد الحرمۀ الابديۀ في فقه اهل السنۀ و خروج محل البحث عن الحصر المذكور لها.
فاهم دلائل اهل السنۀ لنفي الحرمۀ الابديۀ عدم وجود دليل عليها عندهم.
عنوان نشريه :
مطالعات تطبيقي مذاهب فقهي
