تأثير مداخله بازي‌هاي فعال و تمرينات اگزرگيم بر كاركردهاي اجرايي كودكان اوتيسم با عملكرد بالا

مقدمه: اختلال طيف اوتيسم به عنوان يك اختلال نورولوژيكي مطرح شده است كه معمولاً در سال‌هاي اوليه رشد كودك بروز مي ‌كند. هدف: هدف از انجام اين تحقيق بررسي تأثير مداخله بازي ‌هاي فعال و تمرينات اگزرگيم بر كاركردهاي اجرايي در كودكان مبتلا به اختلال اوتيسم بود. روش: روش اجراي اين تحقيق از نوع نيمه تجربي و از لحاظ هدف كاربردي است كه با استفاده از طرح پيش‌ آزمون پس‌ آزمون همراه با گروه كنترل انجام شد. شركت ‌كنندگان تحقيق حاضر را كودكان ۷ تا ۱۰ ساله مبتلا به اختلال اوتيسم شهرستان گرگان در سال ۱۴۰۰ تشكيل دادند كه از بين آن‌ها تعداد ۳۶ نفر به روش در دسترس از دو مركز انجمن اوتيسم به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزارهاي مورد استفاده در اين مطالعه شامل مقياس رتبه‌بندي اوتيسم گيليام (گارز) و آزمون حافظه كاري بود. همچنين دستگاه اثر استروپ جهت سنجش توجه انتخابي استفاده گرديد. تحليل داده ‌ها با استفاده از آزمون تحليل كوواريانس و در قالب نرم ‌افزار SPSS نسخه ۲۴ انجام شد. يافته‌ ها: نتايج نشان داد كه يك دوره مداخله بازي ‌هاي فعال بر حافظه كاري (۰/۰۰۱=P) و توجه انتخابي (۰/۰۰۱=P) تأثير مثبت دارد. علاوه بر اين نتايج نشان داد كه يك دوره مداخله بازي ‌هاي اگزرگيم نيز بر حافظه كاري (۰/۰۰۱=P) و توجه انتخابي (۰/۰۰۱=P) تأثير مثبت دارد. نتيجه ‌گيري: در مجموع نتايج حاصل از پژوهش حاضر بر اهميت استفاده از بازي ‌هاي فعال و تمرينات اگزرگيم در جهت بهبود و تقويت كاركردهاي اجرايي در مؤلفه‌هاي توجه انتخابي و حافظه كاري كودكان اوتيسم با عملكرد بالا تأكيد دارد.