بررسي اثر آرسنيك و سديم نيتروپروسايد بر پاسخ هاي فيزيولوژيك و فعاليت آنزيم‌هاي آنتي اكسيداني گياه Isatis cappadocica

تنش آرسنيك از طريق ايجاد تنش اكسيداتيو ، سبب بروز علائم سميتي (كاهش رشد و محتوي كلروفيل) در گياهان مي گردد. نيتريك اكسايد (NO) به واسطه ي القاي سيستم آنتي اكسيداني، نقش مؤثري را در كاهش تنش اكسيداتيو بر عهده دارد. در اين تحقيق نقش سديم نيتروپروسايد (SNP) به عنوان آزاد كننده ي NO، بر پاسخ هاي گياه I. cappadocica در سطوح بالاي آرسنيك مورد بررسي قرار گرفت. نتايج نشان داد كه تنش آرسنيك باعث ايجاد تنش اكسيداتيو و در نتيجه كاهش رشد مي شود، در حالي كه SNP باعث كاهش اين اثرات مهاري مي گردد. بيشترين ميزان فعاليت آنزيم هاي آنتي اكسيدان در تيمار 1000 ميكرومولار آرسنيك و در حضور SNP مشاهده گرديد. اين نتايج نشان مي دهد كه كاربرد SNP به عنوان فعال كننده ي آنزيم هاي آنتي اكسيدان توانسته نقش جبراني در برابر تنش آرسنيك ايفا كند و ظرفيت آنتي اكسيداني گياه را در برابر شرايط تنش افزايش دهد. از سوي ديگر در تيمار 1500 ميكرومولار ميزان فعاليت آنزيم هاي سوپراكسيد ديسموتاز (SOD)، كاتالاز (CAT)، پراكسيداز (POD)، آسكوربات پراكسيداز (APX)، گلوتاتيون ردوكتاز (GR) با كاهش مواجه شدند، كه اين كاهش مي تواند بيانگر اين مطلب باشد كه در تيمار 1500 ميكرومولار، مقابله با تنش اكسيداتيو خارج از توان گياه بوده و مكانيسم هاي دفاع آنزيمي گياه در مقابل تنش اكسيداتيو موثر نبوده است. برخلاف ساير آنزيم ها، فعاليت آنزيم گلوتاتيون اس ترانسفراز (GST) در غلظت هاي بالاي آرسنيك، نه تنها با كاهش مواجه نشد، بلكه افزايش نيز يافت. اين مسأله بيانگر اين مطلب است كه احتمالاً فعاليت آنزيم GST از اهميت بالايي در كاهش سميت سطوح بالاي آرسنيك برخوردار است.