تأثير منابع كربني اتانول و متانول بر ويژگي‌هاي مورفو فيزيولوژيك گياه دارويي بادرنجبويه (Melissa officianlis L.)

به منظور بررسي تأثير منابع مختلف كربني (اتانول و متانول) بر برخي خصوصيات مورفولوژيكي و فيزيولوژيكي گياه دارويي بادرنجبويه (Melissa officianlis L.)، آزمايشي گلداني در قالب فاكتوريل بر پايه طرح كاملاً تصادفي با سه تكرار در گلخانه تحقيقاتي دانشگاه شاهد در سال 1397 انجام شد. تيمارهاي محلول‌پاشي شامل غلظت‌هاي مختلف صفر، 15، 30 و 45 درصد از اتانول و متانول بود. نتايج نشان داد كه اتانول 15 درصد بيشترين تأثير را بر تعداد برگ در بوته و فلاونوئيد كل داشت. هر چه غلظت اتانول از 15 درصد حجمي افزايش يافت از ميزان فلاونوئيد كاسته شد، به‌طوري‌كه در غلظت 45 درصد اتانول، اثرات بازدارنده آن ظاهر شد. بيشترين ارتفاع گياه و درصد پروتئين به ترتيب در تيمار 15 درصد متانول و تيمار 45 درصد اتانول حاصل شد. همچنين بالاترين ميزان درصد و عملكرد اسانس نيز از تيمار متانول 45 درصد به‌دست آمد. كاربرد تيمارهاي تلفيقي 15 درصد اتانول و 45 درصد متانول، سبب توليد بيشترين ميزان عملكرد بيولوژيك، كلروفيل a، كلروفيل b و كلروفيل كل گرديد. بنابراين استفاده از تركيبات الكلي نظير متانول و اتانول يكي از راهكارهاي مناسب در بالا بردن ميزان عملكرد و كيفيت گياه دارويي بادرنجبويه مي‌باشد.