برهم كنش قارچ ريشه و پوترسين بر خصوصيات فيزيولوژيكي، رشد و عملكرد بالنگوي شهري (Lallemantia iberica) در شرايط تنش سرب

در دو دهه اخير آلودگي خاك ها به فلزات سنگين در بسياري از مناطق زراعي افزايش يافته است. از اين رو براي بررسي اثر تعامل قارچ ريشه و پوترسين بر خصوصيات فيزيولوژيكي، غلظت سرب و عملكرد بالنگوي شهري تحت تنش سرب، آزمايشي فاكتوريل در قالب طرح بلوك هاي كامل تصادفي در گلخانه تحقيقاتي دانشكده كشاورزي دانشگاه زنجان در سال 1397 انجام شد. آزمايش شامل سرب در چهار سطح (0، 300، 600 و 900 ميلي گرم در كيلوگرم خاك از منبع نيترات سرب)، قارچ ريشه در سه سطح (عدم تلقيح، Funneliformis mosseae و Rhizophagus intraradices) و پوترسين در سه سطح (0، 0.5 و 1 ميلي مولار) بود. نتايج نشان داد كه در بين سطوح سرب، 900 ميلي گرم در كيلوگرم باعث بيشترين كاهش در شاخص سبزينگي، محتوي نسبي آب، ارتفاع، وزن خشك گياه، طول ريشه و عملكرد دانه شد و نشت يوني، غلظت سرب گياه، كلونيزاسيون و محتوي پرولين را افزايش داد. در تمام سطوح سرب، هر دو گونه قارچ به ويژه F. mosseae موجب افزايش شاخص سبزينگي، محتوي نسبي آب، ارتفاع، وزن خشك گياه، طول ريشه و عملكرد و كاهش غلظت سرب گياه شدند. در تمام سطوح سرب، غلظت 0.5 ميلي مولار پوترسين نشت يوني و غلظت سرب گياه را كاهش و محتوي پرولين، وزن خشك گياه، عملكرد و كلونيزاسيون را افزايش داد. در تمامي صفات، پوترسين با F. mosseae اثر هم افزايي داشت ولي فقط غلظت 0.5 ميلي مولار با R. intraradices اثر هم افزايي داشت. به طور كلي، تعامل 0.5 ميلي مولار پوترسين با F. mosseae بر رشد گياه به ويژه در شرايط تنش سرب اثر افزايشي داشت.