طراحي هرم مسووليت اجتماعي با استفاده از رويكرد كيفي:مورد مطالعه سازمان تامين اجتماعي

A Qualitative Social Responsibility Pyramid Design: The Case of Social Security Organization

در ايران كه يكي از كشورهاي درحال‌توسعه است، آنچنان مفهوم مسؤوليت اجتماعي در فضاي سازمان ها و شركت ها جايگاه مناسبي پيدا نكرده‌است. هدف اين پژوهش طراحي هرم مسؤوليت اجتماعي در سازمان تأمين اجتماعي ايران از ديد ذينفعان آن مي‌باشد. اين پژوهش مبتني بر 20 مصاحبه با افراد خبره در سطوح مختلف بااستفاده از سوالات باز و تحليل پاسخ‌ها از طريق روش تجزيه‌وتحليل تماتيك در نرم‌افزار مكس كيو دا ورژن 12 كه نرم‌افزار پيشرفته تحليل متون است مي‌باشد. همچنين روابط بين تم‌هاي شناسايي‌شده، به روش مدل سازي ساختاري تفسيري با استفاده از محاسبات دستي و نرم‌افزار اكسل شناسايي‌‌گرديد. در هرم طراحي‌شده متغيرهاي سطح اول بهبود خدمات و فعاليتهاي اختياري و دواطلبانه، سطح دوم، فعاليتهاي اقتصادي و مالي، سطح سوم متغيرهاي فعاليتهاي سياسي و آموزش و پژوهش و در نهايت در سطح چهارم قوانين و مقررات، عناصر سازمان و فرهنگ سازماني، شناسايي‌گرديدند. اين پژوهش تبيين‌مي‌كند كه از طريق رويكرد سازنده پديدار شناسانه، يك طرح پژوهش كيفي مي‌تواند بينش‌هاي جديدي به پديده مسؤوليت ‌اجتماعي در يك بستر خاص ارائه‌ دهد. اين پژوهش مسائل كليدي انجام مسؤوليت ‌هاي اجتماعي سازمان تأمين اجتماعي نسبت به ذينفعانش و ارتباط و اهميت آنها نسبت به يكديگر را نشان‌داد.

Although Iran is a developing country, social responsibility has not yet found a strong footing in Iranian organizations and companies. Hence, this study aimed at designing a social responsibility pyramid at Social Security Organization from its stakeholders’ perspective. To this end, an open-ended analytic interview was conducted with 20 experts at different levels whose views were analyzed using a thematic approach in MaxQDA software version 12. Further, the relationships among themes initially identified in the qualitative stage were determined via Interpretive Structural Modelling and using manual calculations and Excel Software. The findings from the designed social responsibility pyramid indicated service improvement and voluntary optional activities as the first level variables, economic and financial activities as those of the second level, political activities, education and research as the third level and finally regulations, organizational components and organizational culture as the fourth level variables. The study underscores the new insights that can be drawn from a constructive phenomenological approach about social responsibility in the specific context of the social security organization and can offer implications for its stakeholders.