تجزيه ناكارايي پژوهشي دانشگاه‌هاي منتخب دولتي در ايران

Decomposition of research inefficiency of selected public universities in Iran

دولت‌ها بخش عمده مخارج دانشگاه‌ها را تأمين مي‌كنند. از آن‌جا كه دانشگاه به عنوان يك نهاد چند مأموريتي، درون خود داراي ناهمگني‌هاي زيادي است، دولت براي تخصيص منابع بايد چند تكليفه بودن و اين ناهمگني‌ها را لحاظ نمايد. هدف اين مقاله نشان دادن اين موضوع است كه عملكرد پژوهشي بين دانشگاه‌‌ها و گروه‌هاي علمي متفاوت است و در نتيجه منابع نيز بايد به صورت متفاوت تخصيص داده شود. از طرفي ديگر در اين مقاله، ميزان ناكارايي تخصيص منابع، در سطح دانشگاه ها و همچنين درون گروه‌ها بررسي مي گردد. براي نيل به اين اهداف، عملكرد پژوهشي نمونه‌اي از دانشگاه‌هاي جامع دولتي و گروه‌هاي آن‌ها را در نظر گرفته و با استفاده از روش چندمرحله‌اي تحليل پوششي داده‌ها ارزيابي شده است. يافته‌هاي اين ارزيابي نشان داد كه علاوه‌بر توجه به سازوكار تخصيص منابع بين دانشگاه‌ها، دولت‌ها بايد به تفاوت گروه‌هاي علمي هم توجه نمايند. در اين مقاله نشان داده شد كه در نمونه مورد ارزيابي، به طور ميانگين حدود 30 درصد از ناكارايي در استفاده از منابع مربوط به سطح دانشگاه و 70 درصد ناشي از ناكارايي درون‌گروهي است. بنابراين، سياست‌گذار براي ارتقاي عملكرد پژوهشي بايد ناهمگني دانشگاه‌ها و گروه‌ها را لحاظ نمايد.

Governments are the main funder of universities. The university as a multi-mission institution has a lot of heterogeneity, nevertheless, the government should take into account the multi-tasking and these heterogeneities in resource allocation. This paper aims to indicate that the research performance is different between universities and their field of sciences, and thereby resources should be allocated differently. In this paper, the inefficiency of resource allocation evaluate at the level of the university and the field of science. To achieve these goals, the research performance of a sample of comprehensive public universities and their field of sciences is evaluated by utilizing a multi-step data envelopment analysis approach. The findings results show that the government not only should consider the mechanism of resource allocation between universities but also should pay attention to the differences between the field of sciences. Results indicate that in the sample, about 30% of the resource inefficiency is related to the university level and 70% is due to inefficiency within the field of sciences. Therefore, policymakers should take into account the heterogeneity of the universities and the field of sciences to improve research performance.