چكيده فارسي :
منطقه ويژه پارس جنوبي در استان بوشهر و در سواحل خليج فارس واقع شده است كه داراي مناظر ارزشمند زمين شناسي و ژئومورفولوژيكي و زيست محيطي مي باشد. پژوهش حاضر با هدف ظرفيت سنجي ژئوتوريسمي منطقه ويژه پارس جنوبي با روش پريرا تدوين شده است. بر اساس روش پريرا، ژئومورفوسايت هاي خليج نايبند با امتياز 73/12، دماغه نايبند با امتياز 89/10، كوه پرديس با امتياز 51/9، منطقه بنو با امتياز 88/8، خور عسلويه با امتياز 5/8، خور بساتين با امتياز 23/8، ساحل جزر و مدي گلي كنگان با امتياز 09/8، آبشار بيدخون با امتياز 77/7، آبشار درزو با امتياز 92/6 و آبشار كلات با امتياز 84/6 به ترتيب داراي بالاترين تا كمترين ارزش بوده اند. بنابراين خليج نايبند داراي بالاترين ارزش ژئوتوريسمي از نظر جذب گردشگر در منطقه است. اين خليج به دليل داشتن چشم‌انداز طبيعي با ارزش از جمله خورهاي متعدد، جنگلهاي حرا، سواحل ماسه‌اي، گونه هاي گياهي و جانوري, اشكال زمين شناختي و ژئومورفيك داراي ارزش ژئومورفولوژيكي بالا (62/5) و به دليل جاده دسترسي و قابليت ديد مناسب، جاذبه هاي طبيعي و فرهنگي، حفاظت قانوني و دسترسي به مراكز خدماتي، داراي ارزش مديريتي بالا (11/7) در ميان ساير ژئومورفوسايت هاي منطقه است. بنابراين از ديدگاه ژئوتوريسم، جذب گردشگر در منطقه ويژه پارس جنوبي نيازمند مطالعه جامع جهت شناسايي اشكال و فرآيندهاي شكل‌گيري ژئومورفوسايت‌ها، ايجاد تسهيلات جهت رفع محدوديت‌هاي دسترسي و ارائه خدمات گردشگري و حفاظت از ژئومورفوسايت‌ها و كاهش آلودگي هاي زيست محيطي از جمله آلودگي هوا و آب در منطقه است.
چكيده لاتين :
South Pars Special Zone is located in the Bushehr Province, on the coast of the Persian Gulf, which has valuable geological and geomorphological and environmental landscapes, it has a lot of potential to attract tourists, especially geotourism. Therefore, by evaluating its geotourism values, it is possible to provide income-generating and economic prosperity by providing suitable facilities for attracting tourists.The present study was designed with the aim of measuring geotourism capacity of the South Pars special zone with the Pereira method. This method has two general dimensions: geomorphologic value and management value to assess geomorphosite capacity for tourism development. According to the Pereira method, Nayband Bay geomorphosites with a score of 12.73, Naiband headland with a score of 10.89, Pardis Mount with a score of 9.51, Banou area with a score of 8.88, Assalouyeh estuary with a score of 8.5, Bassatin estuary with Scores 8.23, Kangan tidal mudfalt with a score of 8.09, Bidkhoun waterfall with a score of 7.77, Dorzu waterfall with a score of 6.92 and Kalat waterfall with a score of 6.84, have the highest to lowest value respectively. Therefore, the Naiband Bay has the highest geotourism value in terms of tourism attraction in this region. From the viewpoint of geotourism, attracting tourists to the South Pars special zone requires a comprehensive study to identify the forms and processes of geomorphosites formation, to create facilities for removing access restrictions and providing tourism services and protecting geomorphosites and reducing environmental pollution such as air and water pollution in this region.
