بررسي پراكنش گياه Aeluropus littoralis در دو محدوده قرق و چراشده در مراتع شور و قليايي استان گلستان

Investigation of distribution of Aeluropus littoralis in Exclusion and grazed areas inthe saline and alkaline rangelands of Golestan province

هدف اصلي در اين تحقيق مقايسه پراكنش گونه گياهي Aeluropus littoralis در دو محدوده قرق و چراشده در مراتع شور و قليايي استان گلستان مي‌باشد. نمونه برداري با روش سيستماتيك _ تصادفي صورت گرفت. در هر پلات حضور و غياب گونه A. littoralis ثبت و همچنين در مركز هر پلات اقدام به نمونه‌گيري خاك از عمق صفر تا بيست سانتي‌متر شد. آزمايش‌ها لازم جهت اندازه گيري رطوبت خاك، pH، EC، بافت خاك (سيلت، رس و شن)، كربن آلي، نيتروژن و فسفر انجام گرفت. نمونه برداري از خاك و پوشش گياهي در طول ترانسكتهاي 100متري در دو منطقه قرق و منطقه تحت چراي دام صورت گرفت. تجزيه آماري داده ها با استفاده از نرم افزار 3.02R بررسي شد، تجزيه و تحليل داده‌ها نشان داد، كه دامنه اكولوژيك و مقدار بهينه اكولوژيكي نسبت به رطوبت خاك براي گونه A. littoralis برابر با 52-42 درصد و 7/44 درصد و دامنه اكولوژيك و مقدار بهينه اكولوژيكي براي متغير هدايت الكتريكي برابر با (s/cmµ(28-6 و (s/cmµ(8/19 مي باشد.. نتايج كلي نشان داد در مراتع اينچه برون هر جا رطوبت بيشتر و شوري كم تر باشدپراكنش گونه A. littoralis وضعيت بهتري دارد.

The dispersal along ecological gradients has important implications for plant continuum theory The main objective of this study was investigation on the response of the A. littoralis species to some environmental gradients In the two Exclusion and grazer rangeland. The sampling method was randomized-systematic. In the area sampled, presence of the A. littoralis, was recorded. Soil samples were taken from 0-20 cm in each quadrate. In each sample, bulk density, soil moisture, pH, N, EC, P, organic carbon, the percentage of sand, silt and clay were measured. . Sampling of soil and vegetation was carried out along 100-meter transects in two Exclusion areas and under grazing area. The data were analyzed by R.3.0.2 and Spss computer programs . The results showed that the ecological niche and optimum ecological along moisture gradient for A. littoralis species has been recorded 52-42 percent and 44.7 percent respectively. The ecological optimum for S. turcomanica species in relation to the EC variable was 6-28μ s/cm and 19.8 μs/cm respectively. The behavior of A. littoralis The overall results showed that in this rangelands, where there is more moisture and lower salinity, the A. littoralis species has a better.