عنوان مقاله :
تحليل جامعه‌شناختي علم حديث در عصر صدور
پديد آورندگان :
ابراهيمي پور، قاسم موسسه امامف تهران، ايران
كليدواژه :
جامعه‌شناسي معرفت , جامعه‌شناسي حديث , سياست‌گذاري علمي , تاريخ حديث
چكيده فارسي :
حديث، به عنوان يكي از منابع مهم دين اسلام، تاريخ پر فراز و نشيبي را پشت سر گذاشته و در قرون اوليه، با موانع و مخالفت‌هاي سياسي فراواني مثل منع نقل و كتابت، حديث‌سوزي، جعل، رقيب‌سازي و تهديد و ترور امامان و اصحاب ايشان، روبرو بوده است. در اين مقاله با رويكرد جامعه‌شناختي و مدل روش‌شناسي به دنبال تبيين اين مسئله هستيم كه در چنين بستر نامناسبي چطور حديث و علوم مربوط به آن تكامل يافتند. دست‌يابي به اين تبيين، مي‌تواند در سياست‌گزاري‌هاي علمي در دوره معاصر، موثر باشد. يافته‌هاي پژوهش حاكي از آن است كه ظرفيت‌هاي معرفتي حديث و سياست‌گزاري‌هاي علمي ائمه از جمله ترغيب به روايت و روايت‌گري، كتابت حديث، برگزاري جلسات آموزشي، پرسش و پاسخ و مناظره، و سياست‌هاي اصلاحي مثل عرضه حديث، استناد و اجازه نقل حديث به عنوان عوامل معرفتي در كنار ويژگي‌ها و انگيزه‌هاي راويان شيعه به عنوان عوامل فردي، در مدينه، مكه، كوفه، بغداد، قم، ري و خراسان، موجب غلبه بر عومل غير معرفتي و تكامل علم حديث شد.
چكيده لاتين :
no abstract
عنوان نشريه :
مطالعات فرهنگي اجتماعي حوزه
