بررسي مقايسه‌اي اثربخشي واقعيت درماني و درمان وجودي بر تاب‌آوري زنان مبتلا به سرطان سينه

A comparative study of the effectiveness of reality therapy and existential therapy on the resilience of women with breast cancer

هدف پژوهش حاضر، مقايسه‌ اثربخشي واقعيت درماني و درمان وجودي بر تاب‌آوري زنان مبتلا به سرطان سينه بود كه به روش نيمه آزمايشي همراه با پيش‌آزمون و پس‌آزمون با گروه كنترل و گمارش تصادفي انجام گرفت. جامعه آماري مطالعه، شامل زنان مبتلا به سرطان سينه شهرستان خوي در نه ماهه اول سال 1397 بود. افراد نمونه در مرحله نخست به صورت نمونه‌گيري هدفمند از بيمارستان شهيد مدني خوي كه تحت عمل و شيمي درماني قرار گرفته‌ بودند، انتخاب شدند و پس از تكميل مقياس‌ تاب‌آوري به صورت تصادفي در دو گروه كنترل (12نفر) و آزمايش (12 نفر) گمارده شدند. داده‌هاي حاصل با آزمون تحليل كواريانس تجزيه و تحليل شد. نتايج حاصل از اين پژوهش نشان داد كه واقعيت‌درماني و درمان وجودي باعث افزايش تاب‌آوري و مولفه‌هاي آن شده‌اند. همچنين ميزان اثربخشي واقعيت درماني بر تاب‌آوري و مولفه‌هاي آن نسبت به درمان وجودي بيشتر بوده است. بر اين اساس نتيجه گرفته مي‌شود، واقعيت درماني و درمان وجودي باعث افزايش تاب-آوري در زنان مبتلا به سرطان سينه مي‌شود كه اين افزايش، در واقعيت درماني نسبت به درمان وجودي بيشتر است.

The aim of this study was to compare the effectiveness of reality therapy and existential therapy on the resilience of women with breast cancer. This study was A quasi-experimental one with pre-test and post-test and control group. The statistical population of the study included women with breast cancer in Khoy city in the first nine months of 2018. In the first stage, the subjects were selected by purposive sampling from Shahid Madani Khoy Hospital who had undergone surgery and chemotherapy. After completing the resilience scale, they were randomly divided into two groups of control (n = 12) and experimental (n = 12). The data were analyzed by analysis of covariance. The results of this study showed that reality therapy and existential therapy have increased resilience and its components. Also, the effectiveness of reality therapy on resilience and its components has been more than existential therapy. Based on the findings, it can be concluded that reality therapy and existential therapy increase resilience in women with breast cancer, and its effect is more in reality therapy than existential therapy.