بررسي جايگاه عرفان در اشعار امام خميني با رويكرد جامعه شناسي بر مبناي نظريه لوسين گلدمن

Investigating the place of mysticism in Imam Khomeini's poems with a sociological approachBased on the theory of Lucien Goldman

مطالعه اشعار امام خميني (ره) و مداقه در سيره و رفتار ايشان نشان مي دهد كه عرفان امام خميني محدود به تجربيات فردي و كشف و شهود در محدوده ي چله نشيني نيست، بلكه ايشان با توجه به آرمان ها و اهدافي كه داشتند و همچنين با توجه به اين كه بنا بر رويكرد سياسي خود، قايل به تسري مسايل ديني به تمامي ابعاد زندگي بشر بودند، بنابراين به نظر مي رسد عرفان ايشان نيز بعدي اجتماعي دارد و اين انديشه و رويكرد در اشعار وي نيز منعكس شده است. در همين راستا، در مقاله پيش رو به بررسي جايگاه عرفان در اشعار امام خميني با رويكرد جامعه شناسي بر مبناي نظريه ي لوسين گلدمن پرداخته ايم. نتايج پژوهش نشان مي دهد كه امام خميني در اشعار خود همواره عرفان را محدود به گوشه و زاويه ندانسته و عرفان در تمامي ابعاد زندگي فردي و اجتماعي او جريان داشته است. امام خميني برخلاف برخي عرفا كه از مردم و جامعه فاصله گرفته و شناخت خدا را منوط به گوشه نشيني مي دانستند، در بطن جامعه حضور داشته و در كنار روابط اجتماعي، بعد معنوي و عرفاني وجود خويش را در ميان مردم جسته است و اين موضوع دقيقا در راستاي نظريه ي لوسين گلدمن است كه مابين ادبيات و دين و جامعه رابطه اي نزديك و مستقيم متصور بود.

A study of Imam Khomeini's poems and a study of his life and behavior show that Imam Khomeini's mysticism is not limited to personal experiences and discoveries and intuitions in the realm of predestination, but he's according to his ideals and goals. an‎d also considering that according to their political approach, they believed in extending religious issues to all aspects of human life, so it seems that their mysticism also has a social dimension and this idea and approach is also reflected in his poems. Has been. In this regard, in the present article, we have examined the place of mysticism in Imam Khomeini's poems with a sociological approach based on Lucien Goldman's theory. The results of the research show that Imam Khomeini in his poems has not always considered mysticism limited to corners and angles and mysticism has flowed in all aspects of his individual and social life. Imam Khomeini, unlike some mystics who distanced themselves from the people and society and considered the knowledge of God to be conditional on isolation, was present in the heart of society and along with social relations, the spiritual and mystical dimension of his existence was sought among the people. The subject is exactly in line with Lucien Goldmann's theory that there was a close and direct relationship between literature and religion and society.