ارزيابي سياست گذاري محيط زيستي در جنوب ايران (منطقه خليج فارس) بر اساس نظريه همگرايي منطقه اي كارل دويچ

Evaluation of environmental policy in southern Iran (Persian Gulf region) based on Karl Deutsch regional theory of convergence

در حال حاضر خليج فارس، به عنوان يكي از آلوده ترين اكوسيستم هاي آبي، 47 برابر بيشتر از ميزان آلودگي آبهاي ساير درياهاي جهان معرفي شده و همين امر محيط زيست اين منطقه را در معرض خطر شديد قرار داده است. در راستاي ضرورت پرداختن به اين موضوع حياتي، مقاله حاضر در صدد پاسخگويي به اين سيوال است كه براساس نظريه همگرايي منطقه اي كارل دويج و شاخص هاي آن چگونه مي توان سياستگذاري هاي محيط زيستي ايران در حوزه خليج فارس را تبيين كرد؟ به عبارت ديگر اين پژوهش روشن خواهد كرد كه سياستگذاري هاي زيست محيطي ايران تا چه ميزان در راستاي تقويت همگرايي با ساير دولت هاي منطقه خليج فارس بوده و در سياست گذاري هاي مربوط به حفاظت از محيط زيست، مقوله همگرايي منطقه اي تا چه ميزان مورد توجه سياستگذاران قرار گرفته است؟ فرضيه اين پژوهش آن است كه مفهوم همگرايي در اسناد بالادستي و برنامه هاي پنج ساله توسعه كشور اولويت چنداني ندارد و اين مفهوم از اهميت بالايي در سياستگذاري كلان كشور برخوردار نيست.

Currently, the Persian Gulf, as one of the most polluted aquatic ecosystems, is 47 times more polluted than the water of other seas in the world, and this has put the environment of this region in serious danger. In order to address this vital issue, the present article seeks to answer the question that based on Carl Dodge's theory of regional convergence and its indicators, how can Iran's environmental policies in the Persian Gulf be explained? In other words, this study will clarify to what extent Iran's environmental policies are aimed at strengthening convergence with other governments in the Persian Gulf region, and to what extent has the issue of regional convergence been considered by policymakers in environmental protection policies? The hypothesis of this research is that the concept of convergence is not a priority in the upstream documents and five-year development plans of the country, and this concept is not very important in the country's macro-policy.