پيش‌بيني انگيزش تحصيلي دانشجويان براساس حمايت اجتماعي، اميدواري و تاب آوري

Predicting students' academic motivation based on social support, hope and resilience

مقدمه: انگيزش پيشرفت تحصيلي، از اهميت خاصي برخوردار است و تأثير به سزايي در پيشرفت تحصيلي دانشجويان دارد. هدف پژوهش حاضر پيش بيني انگيزه تحصيلي دانشجويان براساس حمايت اجتماعي، اميدواري و تاب آوري بود. روش پژوهش: روش پژوهش توصيفي از نوع همبستگي و جامعه آماري اين پژوهش شامل تمام دانشجويان دانشگاه آزاد اسلامي واحدهاي تهران در سال تحصيلي 96-1395 بود كه از ميان آن­ها 315 نفر به روش نمونه­برداري چندمرحله­اي انتخاب شدند. ابزار پژوهش شامل مقياس انگيزش تحصيلي؛ مقياس چند وجهي حمايت اجتماعي ادراك شده؛ مقياس تاب آوري كانر ديويدسون و مقياس اميدواري بزرگسالان بود. براي تحليل داده­ها از روش همبستگي پيرسون و رگرسيون سلسله مراتبي استفاده شد. يافته­ ها: نتايج پژوهش حاضر نشان داد ضريب رگرسيون بين اميدواري و انگيزش تحصيلي دروني (01/0P<، 180/0=β) مثبت و در سطح 01/0 معنادار بود. همچنين ضريب رگرسيون بين تاب آوري و انگيزش تحصيلي دروني (01/0P<، 219/0=β) مثبت و در سطح معناداري 01/0 و ضريب رگرسيون بين تاب آوري و بي‌انگيزگي تحصيلي (01/0P<، 300/0-=β) منفي و در سطح 01/0 معنادار بود. از بين مؤلفه‌هاي حمايت اجتماعي ادراك شده، حمايت خانواده (01/0P<، 283/0=β) و حمايت دوستان (01/0P<، 166/0=β) به صورت مثبت و در سطح معناداري 01/0 انگيزه تحصيلي دروني را پيش‌بيني كردند. از بين مؤلفه‌هاي حمايت اجتماعي ادراك شده تنها حمايت خانواده، انگيزش تحصيلي بيروني را به صورت مثبت (05/0P<، 151/0=β) و بي‌انگيزگي تحصيلي را به صورت منفي (05/0 P<، 134/0-=β) و در سطح 05/0 پيش‌بيني كرد. تا با افزايش اين عوامل، موفقيت و پيشرفت تحصيلي آنان تسهيل شود. نتيجه­ گيري: براساس نتايج حاصل از پژوهش حاضر بايد عوامل مؤثر بر انگيزه تحصيلي دانشجويان شناسايي و مرتفع گردد

Introduction: Motivation for academic achievement is of particular importance and has a significant impact on students' academic achievement. The aim of this study was to predict students' academic motivation based on social support, hope and resilience. Method: The study method was a descriptive correlational type and the statistic population of this study consisted of all Students from Islamic Azad University of Tehran units in the academic year 2016-2017 which 315 of them were selected by multi-stage sampling method. The study tools were Academic Motivation Scale; Multidimensional Scale of Perceived Social Support; Connor-Davidson Resilience Scale and Adult Hope Scale. Pearson correlation and hierarchical regression were used to analyze the data. Results: The results of this study showed that the regression coefficient between hope and internal academic motivation (P<0.01, β=0.180) was positive and significant at the level of 0.01. Also, the regression coefficient between resilience and internal academic motivation (P<0.01, β=0.219) was positive and at a significant level of 0.01, and the regression coefficient between resilience and academic motivation (P <0.01, β=-0.300) was negative and significant at the level of 0.01. Among the components of perceived social support, family support (P<0.01, β=0.283) and friends' support (P<0.01, β=0.166) positively and significantly at the level of 0.01 were predictor of internal academic motivation. Among the components of perceived social support, only family support predicted academic motivation positively (P<0.05, β=0.151) and academic motivation negatively (P<0.05, β=0.134) at the significant level of 0.05. Conclusion: Based on the results of the present study, the effective factors on students' academic motivation should be identified and eliminated in order to facilitate their success and academic achievement by increasing these factors.