مطالعۀ ارتباط پلي‌مورفيسم rs13476 در ژن كدكنندۀ lncRNA GAS5 با بروز ديابت نوع دو در جمعيت اصفهان

Association of Rs13476 Polymorphism in lncRNA GAS5 Encoding Gene with Type 2 Diabetes in Isfahan, Iran

GAS5 lncRNA يك RNA طويل غير كدشونده است و در تنظيم بيان ژن‌ها نقش دارد. مطالعات نشان داده‌اند كه بيان lncRNA GAS5 در سرم بيماران ديابتي كاهش مي‌يابد. با توجه به نقش lncRNA GAS5، هدف پژوهش حاضر بررسي ارتباط بين پلي‌مورفيسم rs13476 در ژن كدكنندۀ اين lncRNA با بروز ديابت نوع دو در جمعيت اصفهان است. مواد و روش‌ها: در اين پژوهش مورد-شاهدي، 200 فرد سالم و 200 فرد بيمار ديابتي نوع دو به‌طور تصادفي، از جمعيت مدنظر انتخاب شدند. ژنوتيپ افراد براي پلي‌مورفيسم مدنظر، با روش PCR_RFLP تعيين و براي تأييد نتايج، تعدادي از نمونه‌ها سكانس گرديد؛ سپس فراواني ژنوتيپ‌ها و به دنبال آن، فراواني آلل‌ها به‌منظور به دست آوردن ارتباط اين پلي‌مورفيسم با خطر ابتلا به ديابت نوع دو، جنس و بروز بيماري آناليز شد. يافته‌هاي پژوهش: پس از تكثير قطعۀ 380 جفت‌بازي حاوي پلي‌مورفيسم rs13476 در همۀ نمونه‌ها و سپس هضم آنزيمي آن‌ها توسط آنزيم BCCI، همۀ نمونه‌ها ژنوتيپ TT را نشان دادند. نتايج سكانس تعدادي از نمونه‌ها نيز، نتايج هضم آنزيمي را تأييد كردند. فراواني ژنوتيپ TT در جمعيت يادشده، 400 مورد (100 درصد) و فراواني آلل T، 800 مورد گزارش شد و آلل A در جمعيت يادشده مشاهده نگرديد. بحث و نتيجه‌گيري: با توجه به نبودِ ارتباط پلي‌مورفيسم مدنظر با خطر ابتلا به ديابت در اين جمعيت، از اين پلي‌مورفيسم نمي‌توان براي غربالگري بيماران ديابتي در جمعيت مدنظر استفاده كرد. مطالعات بيشتر در زمينۀ ارزيابي اهميت پلي‌مورفيسم مطالعه‌شده در جمعيت‌هاي گوناگون ضروري است.

Gas5 lncRNA is a long non-coded RNA that is involved in regulating gene expression. Studies have shown that the expression of GAS5 lncRNA is reduced in the serum of diabetic patients. Considering the role of GAS5 lncRNA, the present study aimed to investigate the association between rs13476 polymorphism in the gene encoding this lncRNA with the incidence of type 2 diabetes in Isfahan, Iran. Materials & Methods: This case-control study was conducted on 200 healthy individuals and 200 patients with type 2 diabetes who were randomly selected from the target population. The individuals' genotypes were determined for the polymorphism using the PCR-RFLP method, and some samples were sequenced to confirm the results. Afterward, the frequency of genotypes, and consequently, the frequency of alleles was analyzed in order to obtain the relationship of this polymorphism with risk of type 2 diabetes, gender, and disease incidence. Ethics code: IR.IAU.SHK.REC.1398.021 Findings: After amplification of 380 bp fragment containing rs13476 polymorphism in all samples and then enzymatic digestion by BCCI, all samples showed TT genotype. Moreover, the sequence results of a number of samples confirmed the results of enzymatic digestion. The frequency of TT genotype in the target population was 400 cases (100%), and the frequency of T allele was 800 cases. On the other hand, allele A was not observed in the target population. Discussions & Conclusions: Due to the lack of association between polymorphism and risk of diabetes in this population, this polymorphism cannot be used to screen diabetic patients in Isfahan, Iran. Further studies are required to evaluate the importance of polymorphism studied in different populations.