اثربخشي رويكرد رفتار درماني ديالكتيك بر كاهش طلاق عاطفي زوجين در معرض طلاق

Effectiveness of Dialectical Behavioral Therapy Approach to Reducing Couples' Emotional Divorce

مقدمه:رابطه زناشويي زيربناي روابط خانوادگي و تربيت نسل‌هاي آينده است.طلاق عاطفي يكي از مهم‌ترين عوامل فروپاشي روابط زوجين و آسيب‌پذيري خانواده است.پژوهش حاضر باهدف تعيين اثربخشي رويكرد رفتاردرماني ديالكتيك بر كاهش طلاق عاطفي زوجين انجام شد. روش پژوهش: روش از نوع نيمه آزمايشي بود كه با طرح پيش‌آزمون- پس‌آزمون و پيگيري با گروه كنترل اجرا شد. جامعه آماري اين پژوهش شامل كليه زوجين متقاضي طلاق بودند كه به دادگاه خانواده شعبه باهنر تهران در سال 1397 مراجعه كرده بودند. تعداد 24 زوج (24 نفر مرد،24 نفرزن) به‌صورت نمونه‌گيري هدفمند انتخاب شدند و تصادفي دردوگروه آزمايش (12 زوج) و كنترل (12 زوج) جايگزين شدند. آزمودني‌هاي در سه مرحله پيش‌آزمون، پس‌آزمون و پيگيري به مقياس طلاق عاطفي گاتمن(1994) پاسخ دادند. گروه آزمايش طي 10 جلسه‌ي 90 دقيقه‌اي تحت آموزش رفتاردرماني ديالكتيك (DBT) قرار گرفتند. اما گروه كنترل مداخله‌اي دريافت نكردند. داده‌هاي جمع‌آوري‌شده با استفاده از تحليل واريانس آميخته با اندازه‌گيري مكرر و آزمون تعقيبي LSD تجزيه‌وتحليل شدند. يافته‌ها: نتايج نشان داد رفتاردرماني ديالكتيك در كاهش طلاق عاطفي زوجين در معرض طلاق مؤثر است و نتايج در مرحله پيگيري نيز پايدار بود. (05/0 p <) نتيجه‌گيري: رفتاردرماني ديالكتيك يك روش مؤثر در افزايش كيفيت روابط زناشويي است و آن را در پيشگيري از طلاق و كاهش طلاق عاطفي زوجين مي‌توان به كاربرد

Introduction: Marital relationship is the foundation of family relationships and educating future generations. Emotional divorce is one of the most important factors in the breakdown of marital relationships and family vulnerabilities. The present study aimed to determine the effectiveness of dialectical behavioral therapy approach on reducing emotional divorce in couples. Method: The method was quasi-experimental with pre-test-post-test design and follow-up with control group. The statistical population of this study included all couples applying for divorce who had referred to the family court of Bahonar branch of Tehran in 1397. Twenty-four couples (24 males, 24 females) were randomly purposive sampling selected and randomly assigned to the experimental group (12 ccouple) and the control group (12 couple). Subjects in the three stages of pre-test, post-test, and follow-up responded to the Gattman (1994) emotional divorce scale. The experimental group was trained in dialectical behavioral therapy (DBT) for 10 sessions for 90-minute. However, the control group did not receive any intervention. The collected data were analyzed using variance mixed with repeated measures and LSD test. Results: The results showed that dialectical behavioral therapy is effective in reducing the emotional divorce of couples exposed to divorce (P<0.05).The results were also stable in the follow-up stage. Conclusion: Dialectical behavioral therapy is an effective method in increasing the quality of marital relations and it can be used in preventing divorce and reducing emotional divorce of couples.