بازنمايي امر قدسي در نمادهاي مناسكي اربعين

Manifestations of the Sacred in the Arbaeen Rituals

مناسك عزاداري عاشورا بستر ظهور يك نظام نمادين قوي است كه مهم­ترين نقش را در باز توليد هويت شيعي، معنابخشي به حيات شيعيان و تقويت همبستگي ميان آنها دارد. در اين ميان، به نظر مي­رسد استفاده از نمادها سهم بسزايي در تبادل سريع و ماندگارتر پيام­هاي معنوي و قدسي ميان زائران و ايجاد همبستگي ميان آنها داشته است. در مقاله حاضر تلاش شده­است تا با اتكاء به رويكرد تفسيري كليفورد گيرتز كه به خلق معنا توسط نمادها و اهميت آنها در الگودهي و ايجاد همبستگي ميان مؤمنان توجه دارد، به تفسير نمادهاي مناسكي اربعين و معاني قدسي پرداخته شود. در اين پژوهش با استفاده از روش توصيف عميق و جمع‌آوري اطلاعات به وسيله مشاهده مشاركتي بر اساس «نمونه ­گيري نظري» به عنوان ابزار اصلي و بررسي تصاوير شبكه اجتماعي اينستاگرام به عنوان ابزار مكمل انجام شده است. خروجي اين مطالعه ميداني معرفي و تفسير اپيزودهاي معنايي ­است كه توسط ابژه­ هاي نماديني نظير پرچم، كتيبه، پارچه نوشته، بنر، سربند، كوله، گهواره، ضريح، پنجه، پيكره، چفيه، عبا، تربت و پارچه متبرك در فضاي مناسكي پياده­روي اربعين بازنمايي مي­شوند.

The Ashura rites and rituals mirror a well-grounded system whose function is remaking and giving meaning to Shi'i identity and reinforcing their integration. Based on Clifford Geertz's framework of meaning creation and its significance in producing identity, the present study seeks to produce an analysis of the Arbaeen ritual signs and symbols. The main signs and symbols are as follows: flags, banners, inscriptions, headbands, racksacks, cradles, metal gratings, abayas, scarfs, the Karbala dust, and the blessed clothes distributed in and for the rituals.