تحليل روند توليد ريزگرد در استان خوزستان با تكيه بر عوامل بيابان زايي در كانون جنوب شرق اهواز

Analysis of dust formation process based on desertification factors in the southeast of Ahvaz in Khuzestan province

بحران ريزگرد هاي خوزستان، يك بحران زيست محيطي است كه در حال حاضر، يكي از كانون هاي اصلي اين ريزگرد ها مناطق بياباني شده ي جنوب اهواز و بخش هاي نابود شده ي تالاب شادگان است. نابودي پوشش گياهي درمناطق خشك به معناي بيابان زايي مي‌باشد كه بزرگترين عامل شرايط توليد ريزگرد هستند. در اين تحقيق براي بررسي معيارها و شاخص هاي مؤثر در بيابان زايي منطقه ، با كمك مدل(IMDPA) كه شامل 9 معيار مي باشد كه 2 معيار انتخابي اقليم و پوشش گياهي كه هر كدام 3 زير معيار مشخص دارد انتخاب شده است. مقدار عددي هر معيار از ضرب هندسي زير معيار هاي آن و نهايتا بيابان زايي كلي منطقه از ضرب هندسي دو معيار به دست آمده است. نهايتا شدت بيابان زايي منطقه براساس معيارهاي انتخابي 99/1 محاسبه شد كه مطابق جدول امتيازدهي مدل در كلاس بيابان زايي متوسط قرار گرفت.

The dust crisis in Khuzestan province is an environmental crisis that is currently one of the main centers of dust production in the desert areas of southern Ahvaz and the destroyed parts of Shadegan wetland. Destruction of vegetation in arid areas is the cause of desertification, which is the biggest cause of dust production. In this study to evaluate the criteria and indicators effective in desertification of the region, with the help of the model (IMDPA) which includes 9 criteria that Two criteria, climate and vegetation, each of which contains 3 specific indicators, have been selected. The numerical value of each criterion is obtained from the geometric multiplication of its indicators and finally the total desertification of the region is obtained from the geometric multiplication of two criteria. Finally, the intensity of desertification in the region was calculated to be 1.99 based on the selected criteria, which was in the medium desertification class according to the model scoring table.