عنوان مقاله :
اثر استفاده مجزا يا تركيبي واكسنهاي زنده و كشته بيماري نيوكاسل بر پاسخ ايمني هومورال در ماكيان گوشتي
عنوان به زبان ديگر :
Effect of live and inactivated Newcastle disease vaccines alone or in combination on humoral immune response in broiler chickens
پديد آورندگان :
جعفري، رمضانعلي دانشكده دامپزشكي دانشگاه شهيد چمران اهواز , برومند، زهرا دانشكده دامپزشكي دانشگاه شهيد چمران اهواز , مياحي، منصور دانشكده دامپزشكي دانشگاه شهيد چمران اهواز , مرادي اليادراني، عليرضا دانشكده دامپزشكي دانشگاه شهيد چمران اهواز
كليدواژه :
نيوكاسل , واكسيناسيون , جوجه گوشتي , ممانعت از هماگلوتيناسيون
چكيده فارسي :
رعايت امنيت زيستي و واكسيناسيون مناسب دو اقدام مهم در پيشگيري از بروز بيماري نيوكاسل محسوب ميشوند. هدف اين مطالعه، مقايسه ايمنيزايي واكسنهاي زنده و كشته بيماري نيوكاسل به صورت مجزا يا تركيبي در جوجههاي گوشتي بود. بدين منظور، تعداد 270 قطعه جوجه گوشتي يك روزه (سويه راس) پس از وزن كشي انفرادي به گروههاي A تا F تقسيم شدند كه گروه A: شاهد غير واكسينه، گروه B: دريافت واكسنهاي زنده B1 و Clone 30 به ترتيب در 10 و 31 روزگي به روش قطره چشمي، گروههاي C و D: تزريق زير جلدي واكسن كشته نيوكاسل به ترتيب در 3 و 10 روزگي و گروههاي E و F: دريافت واكسن كشته به ترتيب در 3 و 10 روزگي و واكسنهاي زنده مطابق با گروه B بودند. در سن 3 روزگي تعداد 4 جوجه و در سنين 10، 17، 24، 31 و 38 روزگي تعداد 12 جوجه از هر گروه به طور تصادفي انتخاب و خونگيري شدند و آزمون HI بر روي سرم انجام شد.تا سن 17 روزگي هيچ تفاوت معني داري در سطح پادتن سرمي گروههاي آزمايشي مشاهده نشد ؛ اما پس از آن، سطح پادتن سرمي در گروههاي دريافت كننده واكسن زنده در سنين 31 و 38 روزگي به طور معني داري بيشتر از گروههاي دريافت كننده واكسن كشته بود. بنابراين واكسن زنده نيوكاسل حتي در يك نوبت نسبت به واكسن كشته ايمني هومورال بهتري در جوجههاي گوشتي ايجاد ميكند و اگر با واكسن كشته به طور همزمان استفاده شود ايمني حاصل از آن قويتر خواهد بود.
چكيده لاتين :
Biosecurity and vaccination are two important tools for prevention of Newcastle disease. This study was conducted to compare the immunogenicity of live and killed Newcastle disease vaccines by measuring the hemagglutination-inhibiting antibodies in the sera of broiler chicks. For this, 270 day-old chicks (Ross) were allocated to 6 match-weighted groups (A through F). Group A was non-vaccinated control; group B received B1 and Clone 30 live vaccines by eye-drop at days 10 and 31, respectively; groups C and D were injected subcutaneously with killed vaccine at days 3 and 10, respectively; groups E and F received killed vaccine at days 3 and 10, respectively, and were also given live vaccines according to group B. From each group, four chicks were randomly selected and bled on day 3, and also 12 chicks on days 10, 17, 24, 31 and 38. Then, the collected sera were assessed by hemagglutination-inhibition (HI) test. The results show that up to day 17, there was no significant difference in HI titers among experimental groups; compared with groups which received killed vaccine only, groups given live vaccines had a significantly higher antibody level at days 31 and 38. In conclusion, live Newcastle disease vaccines, even if not repeated, give better immunity when compared to killed vaccine, and if they were used together the immune response would be stronger.
عنوان نشريه :
هيستوبيولوژي دامپزشكي