روش تفسيري قرشي در احسن الحديث

تفسير احسن الحديث نوشته سيد علي اكبر قرشي، يكي از تفاسير معاصر است كه به شيوه جامع در 12 جلد نوشته شده است. از مهم ترين ويژگيهاي اين تفسير، ساده و قابل فهم بودن آن براي عموم، پرهيز از نقل اقوال مختلف، پرهيز از اجمال گويي و اشارات و تلميحات تخصصي و ادبي، و توجه به تناسب و ارتباط آيات باهم است. ايشان در سه مرحله به تفسير قرآن مي پردازد: بيان كلياتي درباره سوره، تفسير متن آيات، و بيان نكته ها. ايشان در تفسير از روش هاي مختلفي بهره برده است: قرآن به قرآن، قرآن به روايات، و اجتهادي و عقلي. همچنين گرايشهاي مختلفي از خود بروز داده است: ادبي و بلاغي، تربيتي و اجتماعي، كلامي، فقهي، و علمي. در اين نوشتار به بررسي اين روش ها و گرايشهاي تفسيري پرداخته شده است. از بررسي آنها، اين نتيجه حاصل مي شود كه اين تفسير در زمره تفاسير به سبك واعظانه قرار مي گيرد كه با هدف تربيتي و اجتماعي به نگارش درآمده است. از اين رو از روش ها و گرايشهاي مختلفي براي تحقق اين هدف بهره برده است. البته مي توان آن را از نوع تفاسير جامع نيز برشمرد؛ زيرا از روش ها و گرايشهاي تفسيري بسياري استفاده مي كند.

No abstract