گونه شناسي سبك هاي فرماندهي جهادي: مطالعه بيست نفر از فرماندهان دفاع مقدس

Typology of Jihadi Command Styles: A Study of Twenty Holy Defense Commanders

دفاع مقدس به‌عنوان يكي از برهه‌هاي تاريخي كه با پيروزي ملت ايران به اتمام رسيد، درس‌ها و آموزه‌هايي دارد كه بايد به‌وسيله پژوهشگران بررسي شده و به الگو و نظريه تبديل شود. سبك فرماندهي فرماندهان، يكي از ابعاد مهم آن دوران است كه در پژوهش حاضر مورد توجه قرار گرفته ‌است. بيست نفر از فرماندهان دفاع مقدس – با در‌نظر‌گرفتن تنوع جايگاه فرماندهي، شهرت و وجود منابع در دسترس- مورد‌مطالعۀ كتابخانه‌اي قرار گرفتند. اسناد به‌دست‌ آمده با رويكردي كيفي و از روش تحليل مضمون، كدگذاري و تحليل شده و پس از اعتبارسنجي در دو مرحله، چهار سبك فرماندهي جهادي در فرماندهان آن دوران احصا شد: «نتيجه‌گرايي خلاقانه (توجه به هدف با تكيه بر هوشمندي)»، «نتيجه‌گرايي اقتدارگرايانه (توجه به هدف با تكيه بر اقتدار)»، «كادرسازي عاقلانه (توجه به نيروها با تكيه بر هوشمندي)» و «پشتيباني پرقدرت (تمركز بر نيرو با تكيه بر اقتدار)».

The Holy Defense, as one of the historical periods that ended with the victory of the Iranian nation, has lessons and teachings that should be studied by researchers and become a model and theory. Commanding style of commanders is one of the important aspects of that period that has been considered in the present study. Twenty commanders of the Holy Defense were studied in a library method, considering the diversity of command positions, reputation, and the availability of resources. The obtained documents were coded and analyzed with a qualitative approach and content analysis method, and after validation in two stages, four styles of jihadi command were identified in the commanders of that time: Creative consequentialism (focusing on the goal based on intelligence), Authoritarian consequentialism (attention to the goal based on authority), Wise staffing (attention to forces based on intelligence) and strong support (focusing on force based on authority).