تبيين جامعه شناختي شادكامي جوانان بر اساس عوامل سرمايه اي و غيرسرمايه اي

Sociological explanation of youth happiness based on capital and non-capital factors

امروزه شادكامي به عنوان يكي از شاخص‌هاي مهم سلامت رواني در جامعه بوده و از مفاهيم و مولفه‌هاي اساسي در زندگي جوانان به شمار مي‌رود. در اين پژوهش، مطالعه شادكامي از نگاه جامعه‌شناختي مطمح نظر بوده و عوامل سرمايه‌اي (سرمايه اجتماعي، فرهنگي و اقتصادي) و غيرسرمايه‌اي (اميد به آينده، دينداري و رضايت از زندگي) در ارتباط با آن مورد بررسي قرار گرفته است. پژوهش حاضر به شيوه پيمايش انجام گرفته و جامعه آماري جوانان 15 تا 29 ساله استان آذربايجان شرقي هستند كه 613 نفر از آنها با استفاده از فرمول كوكران و به شيوه نمونه‌گيري خوشه‌اي چندمرحله‌اي انتخاب شده‌اند. يافته‌هاي پژوهش نشان مي‌دهد كه، ميانگين شادكامي در ميان جوانان مورد مطالعه برابر با 31/60 درصد مي‌باشد كه نشان مي‌دهد شادكامي از وضعيت متوسط به بالايي در ميان جوانان استان آذربايجان شرقي برخوردار است. نتايج آزمون فرضيه‌هاي تحقيق نشان مي‌دهد كه، ميانگين شادكامي به تفكيك جنسيت و وضعيت تاهل متفاوت نبوده، ولي به تفكيك سطح تحصيلات جوانان، شهر محل سكونت، وضعيت اشتغال تفاوت معني‌داري داشته است. همچنين شادكامي با متغيرهاي اميد به آينده، دينداري، رضايت از زندگي، سرمايه اجتماعي و اقتصادي ارتباط مثبت و معني‌داري دارد. نتايج تحليل رگرسيون نشان مي‌دهد كه، از ميان متغيرهاي تحقيق، سه متغير اميد به آينده، سرمايه اجتماعي و فرهنگي، رضايت از زندگي و سرمايه اقتصادي حدود 43 درصد واريانس متغير شادكامي را تبيين مي‌كنند.

Today, happiness is one of the most important indicators of mental health in society and is one of the basic concepts and components in the lives of young people. In this study, the study of happiness from a sociological perspective has been considered and capital factors (social, cultural and economic capital) and non-capital factors (hope for the future, religiosity and life satisfaction) have been examined in relation to it. The present study was conducted by survey method and its statistical population is young people aged 15 to 29 years in East Azerbaijan province, that 613 of whom were selected using the Cochran's formula and multi-stage cluster sampling. Findings show that the average happiness among the studied youth is 60.31%, which shows that happiness has a moderate to high status among the youth . The results of the test of hypotheses show that the mean of happiness did not differ by gender and marital status, but by the level of education of young people, city of residence, employment status had had significant relationship. Happiness is also positively and significantly associated with the hope for the future, religiosity, life satisfaction, social and economic capital. The results of regression analysis show that, among the variables , variables of hope for the future, social and cultural capital, life satisfaction and economic capital explain 43% of the variance of happiness.