ساختار طنز در شعر احمد شاملو

The structure of satire in the poetry of Ahmad Shamlou

شاملو از فنون مختلف زباني و تمهيدات هنري براي تاثيربر مخاطبان بهره برده و طنز نيز يكي از اين ابعاد اشعاروي است. ارزش ادبي طنز، زاده عناصر بلاغي خاص وكاربرد آن ها با شگردهاي ويژه است. طنز را به شيوه هاي گوناگون طبقه بندي كرده اند و از نظر ساختمان، طنز به دودسته طنزهاي موقعيتي و طنزهاي عبارتي تقسيم مي شود.خاستگاه اين طنز، زندگي و جهان بيني شاعر است و با آنمدعيان، ريا، ظلم و ناداني را دست مي اندازد. شگردهايي چون: اجتماع نقيضين، اغراق، تضاد، تشبيه به حيوانات،تمثيل و زيرمجموعه هاي آن ها، در آفرينش طنز موقعيت در شعر شاملو بيشتر موثر افتاده اند. در مجموعه طنزهاي عبارتي نيز، بازي هاي زباني بياني، كنايه و دشنام و لعن -بيشتر در اشعار وي ديده مي شوند. بسياري از اين شگردهادر يك شعر با يكديگر تركيب و تاثير ادبي آن را چندبرابر كرده اند و در شكل گيري سبك شاملو وبرجسته سازي طنز وي نقشي موثر داشته اند. طنز در اشعارشاملو بيشتر در ژرف ساخت آثار وي نمود دارد وپربسامدترين و بن مايه اغلب شگردهاي طنز وي، اجتماع نقيضين و تضاد است. اين مقاله با روشي توصيف -تحليلي نخست شگردهاي بلاغي طنز را معرفي مي كند وسپس با شواهدي از شعر احمد شاملو، آن را تجزيه وتحليل مي كند.

Shamlou has used various linguistic techniques and artistic arrangements to influence the audience, and satire is one of the aspects of his poetry. The literary value of satire is the birth of certain rhetorical elements and their application to particular techniques. Satire has been classified in a variety of ways and in terms of structure, satire is divided into situational (circumstances) satire and verbal satire. The origin of this satire is the poet's life and worldview and with it, the claimants trample on hypocrisy, cruelty and ignorance. Techniques such as: the reconciliation of the appositives, exaggeration, contradiction, simile to animals, their allegory, and their subordinates, are more effective in creating satirical satire in Shamlou's poetry. In the verbal satire series, more linguistic-expressive games, irony and cursing are found in his poems. Many of these techniques have multiplied and combined their literary influence in one poem and Shamlou's style has been instrumental in foregrounding his satire. The satire in Shamlou's poetry is more in the depth of his work and the reconciliation of the appositives and contradictions is the most frequent and illustrated of most of his satireous techniques. This paper first introduces the rhetorical techniques of satire in a descriptive-analytical way and then analyzes it with evidence of the poetry of Ahmad Shamlou.