تأثير آموزش فلسفه براي كودكان بر رفتار محيط‌زيستي دانش‌آموزان پايه هفتم متوسطه

Effects of Teaching Philosophy for Children on Environmental Behavior in Seventh-Grade High School Students

زمينه و هدف: آموزش‌وپرورش يكي از نهادهايي است كه مي‌تواند پايه‌گذار رفتارهاي درست محيط‌زيستي باشد. تفكر انسان‌ها بايد به‌گونه‌اي پرورش يابد كه مؤلفه‌هاي محيط‌زيستي را در نظر بگيرند و اين امر، مستلزم گسترش آموزشي در خصوص فلسفه محيط‌زيستي است. هدف از اجراي اين پژوهش، مطالعه تأثير آموزش فلسفه براي كودكان بر رفتار محيط‌زيستي دانش‌آموزان پايه هفتم دوره اول متوسطه شهر كرج بود. روش بررسي: پژوهش حاضر ازنظر هدف، كاربردي و ازلحاظ شيوه گردآوري داده‌ها از نوع نيمه آزمايشي با طرح تحقيق پيش‌آزمون – پس‌آزمون و گروه كنترل بوده است. ابزار گردآوري داده‌ها، پرسشنامه رفتار محيط‌زيستي بود كه روايي صوري و محتوايي آن با توجه به كاربرد در تحقيقات پيشين و نظرخواهي از 18 نفر از متخصصين مورد تأييد قرار گرفت و ضريب پايايي آن از طريق محاسبه ضريب آلفاي كرونباخ، 90/0 به دست آمد. سؤال‌هاي پژوهش با استفاده از روش‌هاي آمار توصيفي و استنباطي، ميانگين، درصد و تحليل كوواريانس و نرم‌افزار SPSS20 مورد تحليل قرار گرفتند (05/0P<=). يافته‌ها: نتايج حاكي از آن بود كه آموزش فلسفه بر رفتار محيط‌زيستي دانش‌آموزان، تأثير مثبت و معناداري داشته است. از آنجا كه p مقدار آزمون (001/0) كمتر از 01/0 است بنابراين آموزش فلسفه در سطح 01/0 بر رفتار محيط‌زيستي تأثير معناداري دارد، ضريب اتا نيز 96/0 محاسبه شد. بحث و نتيجه‌گيري: با استناد به نتايج حاصل مي‌توان اذعان داشت كه اثرات مثبت آموزش فلسفه در مدارس به دانش‌آموزان؛ نشانگر دستيابي كودكان به رفتاري است كه دلبستگي آن‌ها را به كليه عوامل زنده و غيرزنده زمين و حفاظت از محيط‌زيست نشان مي‌دهد.

Education is one of the institutions that can be the basis of the environmental behaviors. Human thought must be developed in such a way as to take into account environmental factors, and this requires the development of education in the field of environmental philosophy. The present study aimed to study the effects of teaching philosophy for Children on environmental behavior, in seventh-grade high school students in Karaj, Iran. This study was applied in terms of its approach and used a quasi-experimental method for data gathering; it also used a pretest-posttest design and included a control group. The population consisted of seventh-grade high school students in District 4 of Karaj; convenient sample included sixty students who were randomly assigned to control and experimental groups, each consisting of 30 subjects/students. The tool for gathering data was the questionnaire whose face and content validity was confirmed by past studies and a survey from 18 specialists; its reliability was determined to be 0.86 via Cronbach’s alpha coefficient. The questions were analyzed using methods of statistical description and inference, and mean, percentage, and ANCOVA were analyzed via SPSS22 (P0.05). There results indicated that teaching philosophy had a significant, positive effect on environmental behavior. According to the results, it can be affirmed that positive effects of teaching philosophy in high schools shows the children access to variables which indicate their attachment to all animate and inanimate entities on the earth and their awareness of protecting the environment.