پديد آورندگان :
اردويي، مهتاب دانشگاه علوم پزشكي و خدمات بهداشتي درماني شهيد صدوقي يزد - مركز تحقيقات ديابت - مركز تحقيقات خون و انكولوژي، ايران , عزيزي، ريحانه دانشگاه علوم پزشكي و خدمات بهداشتي درماني شهيد صدوقي يزد - مركز تحقيقات ديابت - گروه داخلي، ايران , امير شاه كرمي، سيمين دانشگاه علوم پزشكي و خدمات بهداشتي درماني شهيد صدوقي يزد - كميته تحقيقات دانشجويي، ايران
چكيده فارسي :
ديابت شيرين يكي از شايع‌ترين بيماري‌هاي متابوليك است كه با عوارض زيادي همراه است. ديابت تيپ يك، يك بيماري خود‌ايمني است كه به علت سطوح بالاي گلوكز خون در اثر كمبود توليد انسولين ايجاد مي‌شود. اين بيماري سومين بيماري شديد و مزمن دوران كودكي است و حدود 15 ميليون كودك را در سرتاسر دنيا درگير كرده است. روش بررسي: اين مطالعه، يك مطالعه تحليليمقطعي از نوع گذشته‌نگر بود. جامعه مورد بررسي، 121 كودك 183 ساله مبتلا به ديابت تيپ يك، مراجعه‌كننده به مركز ديابت يزد، در سال‌هاي 13971396 بود. اطلاعات دموگرافيك و باليني بيماران استخراج شد. داده ها پس از جمع آوري وارد نرم افزارversion 16 spss شده و با استفاده از آزمون‌هاي آماري مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت.نتايج: نتايج مطالعه نشان داد كه ميانگين سن شركت‌كنندگان در مطالعه 3/96 ±12/92 سال و ميانگين a1c، 1/94 ±8/63 بوده است. نتايج مطالعه اخير در مورد وضعيت كنترل ديابت در بيماران مورد بررسي نشان داد كه به ترتيب 38/8%، 32/2% و 28/9% وضعيت كنترل ديابت نسبي، خوب و ضعيف داشته اند. همچنين طبق نتايج مطالعه، بين توزيع فراواني وضعيت كنترل ديابت بر حسب متغيرهاي: مرحله بلوغ (0/22=p)، شاخص توده بدني(0/50=p)، سن (0/27=p)، دوز روزانه انسولين بيزال/بولوس(0/47=p)، دوز روزانه انسولين nph/regular (0/38=p)، تعداد دفعات چك قندخون (0/09=p)، تعداد دفعات بستري در بيمارستان به دليل كتواسيدوز ديابتي(0/53=p)، طول مدت ديابت (0/09=p) و جنسيت (260=p) تفاوت آماري معناداري يافت نشد. نتيجه‌گيري: با توجه به نتايج مطالعه، مي‌توان نتيجه گيري كرد كه هيچ‌كدام از متغيرهاي مطالعه بر روي وضعيت كنترل ديابت در كودكان 183 ساله مبتلا به ديابت تيپ يك، موثر نيستند.
چكيده لاتين :
Diabetes mellitus is one of the most common metabolic diseases that is associated with many
complications. Type 1 diabetes is an autoimmune disease caused by a lack of insulin production due to high
blood glucose levels. It is the third most severe and chronic childhood illness, affecting approximately 15
million children worldwide. Given the importance of controlling type 1 diabetes, especially in children, in
this study we aimed to examine the status of diabetes control in children 3 to 18 with type 1 diabetes.
Methods: This study was a retrospective analytical cross-sectional study. The study population included 121
children aged 3-18 years with type 1 diabetes referred to Yazd Diabetes Center in 2018 to 2019. The
information, including age, sex, BMI, patient maturity stage, duration of diabetes, mean A1C, daily insulin
dose, number of blood glucose measurements per day and number of DKA attacks were extracted. The
collected data were entered into SPSS version 16, using statistical tests were analyzed.
Results: The results showed that the mean age of participants was 12.92± 3.96 years and the mean of A1c in
patients was 8.63 ± 1.94. The results of our study on diabetes control status in the studied patients showed
that 38.8% of patients had partial diabetes control status, 32.2% had good diabetes control status and 28.9%
had poor diabetes control status. In addition, according to the results of the study, there was no statistically
significant difference was found among the frequency distribution of diabetes control status in terms of
variables of puberty stage (p = 0.228), BMI (p = 0.508), age (p = 0.275), daily dose of bisal / bolus insulin (p
= 0.479), dose Daily NPH / regular insulin (p = 0.386), number of blood glucose checks (p = 0.090), number
of hospitalizations due to DKA (p = 0.539), duration of diabetes (p = 0.093) and gender (p = 0.263). .
Conclusion: According to the results of the study, it can be concluded that none of the studied variables
affect the control status of diabetes in children aged 3-18 years with type 1 diabetes.
