ارزيابي سياست‌هاي مديريت شهري در بهره‌برداري از برند شهر خلاق (مطالعۀ موردي: رشت)

Evaluation of urban management policies in utilizing creative city brand, case study: Rasht city, Iran

شهر رشت در سال 1394 به عنوان شهر خلاق خوراك شناسي انتخاب و عضوي از شبكه شهرهاي خلاق يونسكو شد. با وجود گذشت چندين سال از كسب اين عنوان، به نظر مي رسد مسير تحقق برند شهر خلاق رشت با چالش هايي مواجه شده و موفقيت هاي چشمگيري در برندسازي شهري كسب نشده است. هدف اصلي اين پژوهش، ارزيابي عملكرد مديريت شهري در برندسازي شهري و ارايه پيشنهاد هايي به منظور ترويج برند شهر خلاق رشت است. پژوهش حاضر از نوع تحقيقات توصيفي-كمي و كاربردي است. براي جمع آوري اطلاعات پژوهش، 410 پرسشنامه به وسيله ساكنان و شهروندان اين شهر تكميل شده است. داده هاي به دست آمده با بهره گيري از آزمون هاي آماري همبستگي پيرسون، دوجمله اي و تحليل عاملي اكتشافي ارزيابي شدند. نتايج تجزيه وتحليل پرسشنامه نشان داد شاخص حمايت مالي و تسهيل گري مديريت شهري از فعاليت طبقه خلاق در ميان ساير شاخص ها پايين ترين سطح را دارد. همچنين نبود تعامل دوسويه و مشاركت شهروندان در تحقق اين برند در شهر از ديگر مواردي است كه مديريت شهري به آن بي توجه بوده است. درنتيجه اختصاص حمايت هاي مالي و تسهيلات لازم براي طبقه خلاق و ايجاد نهاد ارتباطي موثر و همين طور استفاده از ظرفيت بستر اينترنت و فضاهاي مجازي، از اولويت هاي مديريت شهري در تحقق برند شهر خلاق خوراك شهر رشت است.

Rasht was selected as a creative gastronomy city in 2015 and became a UNESCO Creative Cities network member. Despite several years since winning this title, the path to realizing the brand of Rasht creative city has faced challenges, and the relevant institutions have not been able to achieve significant success in urban branding at the national and international levels. However, Rasht city can become a global brand due to its appropriate historical and cultural capacities. This study's primary purpose is to evaluate urban management's performance in urban branding and provide suggestions to promote the brand of the creative city of Rasht. The present study is descriptive-quantitative and applied research. Residents and citizens of this city have completed 410 questionnaires. The obtained data were evaluated and analyzed using Pearson correlation, binomial test, and exploratory factor analysis in SPSS software. The analysis results showed that the index of financial support for the creative class activity and facilitation of urban management has the lowest level among other indicators. Bilateral interaction and citizen participation in realizing this brand in the city is another issue that city management has ignored. Therefore, allocating the necessary financial support and facilities for the creative class, creating an influential communication institution, and using the Internet and cyberspace's capacity will be priorities in branding Rasht as a creative city.