تحليل رابطۀ پياده‌مداري شهري و سلامت عمومي جوانان با تأكيد بر ابعاد كالبدي- فضايي (مطالعۀ موردي: مناطق سه‌گانۀ شهر قزوين)

Analysis of the Relationship between the Urban Walkability and the Youth General Health with Emphasis on Physical-Spatial Dimensions (Three districts of Qazvin city)

امروزه سلامت يكي از شاخص هاي اصلي توسعه يافتگي جوامع به حساب مي آيد. شهرهاي كنوني ايران نسبت به گذشته پياده مداري كمتري دارند و اين به ويژه در مناطق شهري جديد، بر بسياري از ابعاد زندگي شهرنشينان حتي جوانان تاثير منفي گذاشته است. هدف اين پژوهش بررسي ارتباط پياده مداري مناطق شهري بر سلامتي قشر جوان است. روش تحقيق به لحاظ ماهيت، آميخته است. سلامت عمومي شامل چهار حوزه جسمي، اضطراب و اختلال خواب، كنش اجتماعي و افسردگي مي شود. براي سنجش سلامت عمومي ساكنان، از پرسشنامه جي اچ كيو استفاده شد. روش نمونه گيري تصادفي هدفمند بود و پرسشنامه بين جوانان توزيع شد. از سوي ديگر، به لحاظ كالبدي-فضايي، دو مولفه اصلي كاربري زمين و شبكه ارتباطي براي سنجش پياده مداري در اين پژوهش درنظر گرفته شدند كه به روش ميداني مورد سنجش قرار گرفتند. مهم ترين يافته هاي پژوهش بيانگر آن است كه با توجه به رتبه هاي مناطق در زمينه پياده مداري و سلامت عمومي، مشاهده مي شود كه اين يك ارتباط كاملا مستقيم نيست و متغيرهاي پنهاني در اين ميان وجود دارد و در هر چهار مقياس سلامت عمومي، اين رابطه تفاوت دارد. پياده مداري مناطق شهري بيش از اينكه بر سلامت جسمي جوانان تاثيرگذار باشد، بر سلامت روان آن ها اثرگذار است؛ به طوري كه مناطقي كه داراي بيشترين حد پياده مداري هستند، جوانان آن ها در بالاترين درجه سلامت روان تني هستند. با وجود اين، ارتباط مستقيمي بين پياده مداري كالبدي-فضايي مناطق شهري و سلامت عمومي وجود ندارد.

In recent years, the benefits of walkability in the field of public health are such that the ability of urban walkability has become a key issue in the program of healthy cities of the world. The two main questions in this study are “What is the effect of walkability of urban areas on physical and mental health (public health) of the youth?” and "Will the general health of the young people increase with improving the walkability?" The research method is applied in terms of purpose, cross-section in terms of time, and mixed in terms of nature. The concept of walkability was introduced as an independent variable along with the explanation of its criteria. In a survey, a 28-item GHQ questionnaire was used to assess general health in young people. This questionnaire consists of four criteria with seven questions in each of them. These four criteria are: physical symptoms, anxiety symptoms and sleep disorders, social action and depressive symptoms. Then, in a field study, the following measures were used to assess the walkability: mixed uses, pedestrian attractive zones, pedestrian and bicycle network connection, access to mass transit, road safety and security. According to the ranks of the regions in terms of walkability and public health, it is observed that this is not a completely direct relationship and in all four scales of general health, this relationship is different. It is concluded that walkability in urban areas affects the mental health of young people more than it affects their physical health.