تبيين الگوهاي مطرح در معماري معاصر ايران بعد از انقلاب؛ از منظر تعامل اصالت و نوآوري با تاكيد بر جغرافياي ايران

Explaining the Patterns in Contemporary Iranian Architecture After the Revolution; From the Perspective of the Interaction of Originality and Innovation With emphasis on the geography of Iran

هدف از اين تحقيق، تبيين الگوهاي مطرح در معماري معاصر ايران بعد از انقلاب از منظر تعامل اصالت و نوآوري مي‌باشد. همانگونه كه مكاشفه معماري هر كشوري در يك سلسله تاريخي موجب ارتقاء و پيشرفت سطح معماري كشور مي‌شود، از طرف ديگر مي‌تواند موجب ارتقاء از جنبه‌هاي پنهان معماري در زمينه اصالت و نوآوري و تعامل تاريخي با معماري بومي و گذشته خود باشد. با پيروي از اين موضوع كه بعد از پيروزي انقلاب اسلامي شروع و حركت معماري از نظر تغيير رويه قبلي به نگرشي نوين استارت مي‌خورد، لذا ارزيابي ميزان نوآوري و تعامل با معماري گذشته خود از جنبه‌هاي پيروي از مضامين اصالت، ضمن تغيير رويه قبلي به روند معماري معاصر بعد انقلاب از موازين اساسي و اهداف اصلي جهت‌گيري مقاله مي‌باشد. همچنين طرح سوال تحقيق بدين صورت است كه؛ چه عواملي نشان‌دهنده‌ي معماري با زمينه هويت و اصالت به عنوان يك شاخصه در آثار معماران بعد از انقلاب مي‌باشند؟ روش تحقيق در اين پژوهش به صورت فرا تحليلي و قياسي- استدلالي مي‌باشد. نتايج تحقيق حاكي است با رشد هويت طلبي گذشته در معماري معاصر بحث تعامل و اصالت در قالب انسان و ابعاد فرهنگي او در معماري بعد از انقلاب بيشتر ظهور و نمود مي كند و غرب گرايي به عنوان يك فرهنگ بيگانه سركوب شده است و اكثر آثار مطرح داراي يك ذهنيت فرهنگي بومي و برجستگي هويتي -ملي مي باشند.

The current study aims to explain the patterns in the contemporary architecture of Iran after the revolution in terms of the interaction of originality and innovation. As the architectural revelation of every country in a historical series leads to the improvement and advancement in the level of a country’s architecture, it can also cause an improvement in the latent aspects of architecture in terms of originality and innovation and historical interaction with its vernacular and past architecture. Following the fact that after the victory of the Islamic Revolution, the beginning and movement of architecture in terms of changing the previous approach to a new attitude, therefore, evaluation of the level of innovation and interaction with its past architecture in terms of following the themes of originality, while changing the previous approach to the contemporary architecture after the revolution is one of the main criteria and goals of the paper. The research method is meta-analysis and deductive-reasoning. Research results show with the growth of past identity seeking in contemporary architecture, the topic of interaction and originality in the form of man and his cultural dimensions in post-revolution architecture becomes more manifested and visible and Westernism as a foreign culture has been suppressed and most of the remarkable works have an indigenous cultural mentality and identity prominence.