بررسي مدل علي رابطه ساز و كارهاي اجتماعي كشاورزي شهري با تعاملات اجتماعي در مجتمع هاي مسكوني (نمونه موردي مجتمع مسكوني رضوان شيراز)

review of the Causal Model of the Relationship between Urban Agriculture Social Mechanisms and Social Interactions in Residential Complexes (A Case Study: Residential Complex of shiraz Rezvan )

كشاورزي شهري به يك جنبش در حال رشد در تمام جهان تبديل شده است. اگرچه در مورد مزاياي كشاورزي شهري براي ساكنان شهرها يك بحث ادامه دار وجود دارد، وليكن مطالعه جامع اي بر روي نقش سازو كارهاي اجتماعي كشاورزي شهري به منظور تشويق و تسهيل تعامل اجتماعي صورت نگرفته است. از اين رو، در اين مطالعه سعي گرديده كه به ارزيابي رابطه ساز و كارهاي اجتماعي كشاورزي شهري و تعاملات اجتماعي در مجتمع هاي مسكوني در قالب يك مدل علي پرداخته شود. پرسشنامه با 530 شركت كننده ساكن در مجتمع مسكوني رضوان شيراز در ايران صورت گرفت. نتايج تحليل داده ها نشان داد كه مدل با داده هاي اين پژوهش، برازش مناسبي دارد و مشاركت اجتماعي، سرمايه اجتماعي، امنيت و سلامت اجتماعي به صورت مستقيم تعاملات اجتماعي را پيش بيني نمودند. همچنين مدل، تاثير غير مستقيم هر يك از اين ابعاد را -با ميانجي گري كشاورزي شهري و ساير ابعاد-، با تعاملات اجتماعي را نيز تائيد كرد. اين نتايج نشان دهنده آن است كه نه تنها متغيرهاي ياد شده هر يك به تنهايي پيش بيني كننده تعاملات اجتماعي هستند، بلكه مي توانند به عنوان ابعاد سازنده كشاورزي شهري نيز، تعاملات اجتماعي را قويا پيش بيني نمايند.

Urban agriculture has become a growing trend worldwide. Although there is a continuing debate regarding the benefits of urban agriculture for urban residents, there has been no comprehensive study on the role of urban agriculture social mechanisms that can encourage and facilitate social interaction. Therefore, this study was intended to evaluate the relationship between urban agriculture social mechanisms and social interactions in residential complexes based on a causal model. The survey was conducted with 265 participants residing in Rezvan Residential Complex in Shiraz, Iran. The results of the data analysis showed that the model could be fitted well with the data of this study, such that social participation, social capital, security and social health could well predict social interactions directly. The model also confirmed the indirect impact of each of these dimensions, with the mediation of urban agriculture and other dimensions, on social interactions. Overall, these results indicate that not only each of these variables can predict social interactions alone, they can also predict social interactions as one of the constructive dimensions of urban agriculture.