تبيين تاثير سياست هاي عمراني بر امنيت پايدار نواحي روستايي شهرستان رودبار

Explaining the impact of development policies on sustainable security in rural areas of Rudbar city

براي رفع فقر شديد و ارتقاي سطح و كيفيت زندگي روستاييان، ايجاد اشتغال و افزايش بهره‌وري آنان، سياست‌هايي توسط برنامه‌ريزان بكار گرفته شده است اما اينكه تا چه اندازه اين تدابير و سياست‌ها توانسته است مورد رشد و ارتقا مناطق روستايي را فراهم آورد بحثي است كه مورد بررسي اين تحقيق قرار گرفته است. يافته‌ها به روش ميداني‌و كتابخانه‌اي تهيه شده است جامعه آماري تحقيق روستاهاي شهرستان رودبار مي‌باشد كه در بحث پرسشنامه جهت انتخاب نمونه از روش مورگان استفاده شده است. نتايج نشان داد ميان امنيت و سطح برخورداري روستاهاي شهرستان ارتباط مثبتي برقرار است. ميزان ضريب همبستگي بين فعاليت‌‌هاي عمراني و رشد جمعيت بين0/7 تا 1 است. اين ضريب همبستگي نشان مي‌هد، بين متغيرهاي مستقل سياست‌هاي عمراني، متغير وابسته ماندگاري جمعيت ارتباط معني‌دار وجود دارد. جمعيت در طي دو برنامه رو به افزايش بوده است مقايسه روستاها نشان مي‌دهد روستاهاي دورتر كه در ارتفاعات و يا در مناطق دور دست قرار دارند از امكاناتي مانند آب شرب و يا اشتغال براي روستائيان بي‌بهره هستند ميزان مهاجرت و يا ناپايداري در آن بيشتر است بنابراين بررسي‌‌ها نشان مي‌دهد ميزان ضريب همبستگي بين فعاليت‌هاي عمراني و اشتغال بين 0/5 است. اين ضريب همبستگي نشان مي‌هد كه بين اين دو متغير رابطه همبستگي مثبت وجود دارد رضايت از فعاليت‌هاي اقتصادي و به بيان ديگر رضايت از آينده شغلي و رضايت از درآمد فعلي در ماندگاري جمعيت نقش مهمي را ايفا مي‌كند.

in order to eliminate severe poverty and improve the level and quality of life of villagers, create employment and increase their productivity, policies have been used by planners, but to what extent these measures and policies have been able to grow and improve rural areas. Provide the discussion that has been explored in this research. Findings have been prepared by field and library methods. The statistical population of the study is the villages of Rudbar city. Morgan method has been used in the discussion of the questionnaire to select a sample. The results showed that there is a positive relationship between security and the level of enjoyment of the villages in the city. The correlation coefficient between construction activities and population growth is between 0.7 and 1. This correlation coefficient shows that there is a significant relationship between the independent variables of development policies and the dependent variable of population sustainability. The population has been increasing during the two programs. A comparison of villages shows that more remote villages located in the highlands or in remote areas do not have facilities such as drinking water or employment for the villagers. The rate of migration or instability is higher. Therefore, studies show that the correlation coefficient between construction activities and employment is between 0.5. This correlation coefficient shows that there is a positive correlation between these two variables. Satisfaction with economic activities, in other words, satisfaction with future employment and satisfaction with current income play an important role in population retention.