آيا علوم انساني را مي‌توان به مثابه تكنولوژي فهم كرد؟ معرفي و ارزيابي كتاب علوم انساني به مثابه تكنولوژي

Can Humanities be Understood as Technology? A Critique on the Book “Humanities as Technology”

در سال­هاي اخير موضوعاتي مانند مطالعات فلسفي، تاريخي، جامعه­شناختي درباره علم، علوم انساني و تكنولوژي و نقش آنها در فرايند توسعه و پيشرفت كشور با استقبال بسياري همراه شده است. بحث فلسفي درباره نسبت علم و تكنولوژي و به خصوص علوم انساني و سياست­گذاري­ ها، برنامه ­ها و نهادها، به عنوان تكنولوژي­هاي نرم/ انساني/اجتماعي مي­تواند ما را در چگونگي سياستگذاري و برنامه ريزي بهينه علمي و فناوري در عالم انساني و اجتماعي ياري دهد. كتاب «علوم انساني به مثابه تكنولوژي» مي­كوشد به اين پرسش اساسي پاسخ دهد كه آيا علوم انساني را مي­توان به مثابه تكنولوژي فهم كرد؟ و از اين فهم در سياستگذاري علوم انساني و تكنولوژي­هاي انساني و اجتماعي بهره برد؟ و اين بحث را با انجام مطالعاتي موردي در عرصه فناوري­هاي اطلاعاتي و فقه، با بهره ­گيري از رويكرد عقلانيت نقاد به شكل ملموسي شرح و بسط مي­دهد. در اين مقاله پس از معرفي كتاب، ملاحظاتي انتقادي در ارتباط با برخي از مدعيات اصلي كتاب مطرح مي­گردد؛ به ويژه اين ديدگاه كه فقه را بايد به مثابه تكنولوژي فهم كرد. در پايان پيشنهاداتي براي اصلاح و تكميل اين كتاب و تبديل آن، به يك كتاب درسي ارائه مي­شود.

In recent years, the topics of philosophy of humanities, philosophy of technology and the role of humanities and technology in the process of development have been widely welcomed. A philosophical discussion about the relation of science and technology, especially the relation of humanities, programs, and institutions as soft technologies, can assist in science and technology policymaking in human and social life. The book "Humanities as Technology" answers the fundamental question: “Can humanities be understood as technology and can this understanding be used in the policymaking of humanities and soft technologies?” The authors of this book elaborate on this discussion by conducting case studies in the field of information technology and jurisprudence, using the approach of critical rationality. In this article, after introducing the book, critical points are raised in relation to some of the main claims of the book; in particular, the view that jurisprudence should be understood as mere technology. In the end, suggestions for modifying and completing this book and turning it into a textbook are presented.