سفالينه‌هاي ايراني به روايت ميتسوكني يوشيدا نقدي بر كتاب In search of Persian pottery (در جستجوي سفال ايران)

A Critique on the Book “In Search of Persian Pottery”

ميتسوكني يوشيدا، استاد و مدير اسبق دانشگاه كيوتو، از محققان ژاپني در حوزه­ ي مطالعات سفالگري ايران است كه در دهه­ ي شصت ميلادي به مناطق مختلف تاريخي، سايت­هاي باستان­شناسي ايران و جزيره ­ي هرمز سفر كرده است. او ماحصل يافته­هاي خود درباره ­ي تاريخچه و تكنيك­هاي خلق سفالينه ­هاي ايراني را در قالب كتابي با عنوان در جستجوي سفال ايران به نگارش درآورده است. در اين نوشتار با مرور كتاب حاضر به­ عنوان منبعي در خور مطالعه در زمينه­ي تاريخ سفال و سفالگري ايران، نحوه ­ي تلقي مولف در باب روند تحولات اين هنر كهن و نيز نوع مواجه ه­ي او با مقوله­ ي سبك­شناسي سفالينه­ هاي ايراني مورد نقد و بررسي قرار گرفته است. بر اين مبنا، منظور نظر يوشيدا نه فقط شرح مشاهدات خود از سفالينه ­هاي ايران، بلكه سبك­شناسي و نيز مطالعه­ ي آثار سفالگري ايراني به لحاظ شناخت خاستگاه فرهنگي و زباني آن­ها بوده است. همچنين با در نظر داشتن عضويت او در انستيتوي انسان­شناسي ژاپن، پرداختنش به وجوه انسان ­شناسانه­ي هنر سفال­گري در اين اثر چندان دور از انتظار نيست. چنان­كه نقش مشتركات فرهنگي كشورهاي مشرق­زمين در شكل­گيري نگرش او به سفال و سفالگري ايران در مقام يك پژوهش­گر شرقي حائز اهميت است.

Mitsukuni Yoshida, a former professor and director of Kyoto University, is one of the Japanese researchers in the field of Persian Pottery studies who has traveled to various historical and archeological sites in Iran and also Hormoz Island in the 1960s. He has written his findings on the history and techniques of creating Persian Pottery in the form of a book entitled “In the Search of Persian Pottery”. In this article, by reviewing the present book as a worthwhile source in the field of Persian Pottery History, the author's perception of the evolution of this ancient art and the type of his encounter with the category of stylistics Persian Pottery has been reviewed. On this basis, Yoshida's view was not only to describe his observations of Persian Pottery, but also to study the stylistics and works of Persian Pottery in terms of recognizing their cultural and linguistic origins. Considering his membership in the Japan Anthropological Institute, his treatment of the anthropological aspects of the art of Pottery in this work is not far off. Also, the role of cultural commonalities of the Oriental countries in shaping his attitude towards Pottery and Persian Pottery as an Oriental researcher is important.