قابليت گياه پالايي منگنز و كروم موجود در پساب تصفيه خانه توسط نهال هاي ارغوان، توت سفيد، زيتون تلخ و سرو خمره اي

Phytoremediation Potential of Judas Tree, White Mulberry, Bitter Olive and Cedar Rolls for Manganese and Chromium in Water Treatment Plant Effluent

مقدمه و هدف: امروزه شهرهاي بزرگ به دليل آلودگي هوا نيازمند فضاي سبز بيشتري هستند كه با توجه به كمبود آب در شهرهايي كه در مناطق خشك واقع شده­ اند جهت آبياري فضاي سبز بايد به منابع نامتعارف مانند پساب­ ها روي آورد؛ امّا با توجه به آلودگي­ هاي موجود در اين منابع، بايد از گونه­ هايي با قابليت گياه­ پالايي بالا استفاده كرد. مواد و روش­ ها: در اين تحقيق نهال­ هاي دو­ساله چهار گونه ارغوان، توت سفيد، زيتون تلخ و سرو خمره­اي در گلدان­ هايي كاشته شدند. نهال­ ها با پساب تصفيه­ خانه آب غرب تهران كه حاوي منگنز و كروم بود، از اسفند 95 تا مهر 96 آبياري شدند. يافته­ ها : مقدار كروم و منگنز در اندام ­هاي گونه ­هاي آبياري شده با پساب نسبت به آب معمولي افزايش معني­داري نشان داد؛ امّا هر چهار گونه آبياري شده با پساب تصفيه­ خانه رشد و نمو يكساني در مقايسه با گونه­ هاي آبياري شده با آب معمولي داشتند. بيشترين مقدار منگنز در برگ و كروم در ريشه هر چهار گونه بود. ضريب تجمع زيستي كمتر از يك، براي منگنز در هر چهار گونه نشان داد كه قابليت انباشت اين عنصر را ندارند؛ امّا هر چهار گونه ارغوان (1/87)، توت (2/07)، سروخمره­اي (1/96) و زيتون تلخ (1/83) با داشتن فاكتور انتقالٍ بيشتر از يك، براي برداشت منگنز مناسب هستند؛ هر چند به­دليل اين­كه ضريب تجمع زيستي در آنها كمتر از يك است، نياز به بررسي بيشتر وجود دارد. توت سفيد و زيتون تلخ با ضريب تجمعٍ زيستي و فاكتور انتقالٍ كمتر از يك، براي كروم مشخص شد كه هيچ­يك براي انباشت و برداشت كروم مناسب نيستند؛ ولي ارغوان (1/39) و سرو خمره ­اي (1/04) با ضريب تجمع زيستيٍ بيشتر از يك و فاكتور انتقال كمتر از يك، قابليت انباشت كروم در ريشه­ ها را دارند. نتيجه ­گيري: مي­ توان نتيجه گرفت كه ارغوان و سرو خمره ­اي هم توان انباشت كروم و هم توان برداشت منگنز را دارند و گونه­ هاي بهتري براي گياه­ پالايي اين دو عنصر در خاك آبياري شده با پساب هستند. نتايج اين پژوهش مؤيد آن است كه استفاده مجدد از پساب اين تصفيه­ خانه با توجه به عدم كاهش پارامترهاي رشد هر چهار گونه، مي­تواند راه­كار مناسبي براي جبران كمبود آب در تهران باشد؛ ولي بررسي­ هاي بيشتر و پايش شرايط به ­منظور انتخاب مناسب­ترين گونه ­ها براي پالايش فلزات سنگين و همچنين اثرات طولاني مدت آبياري با پساب الزامي است.

Introduction and objective: Today, Metropolises require more green space because of air pollution, but water scarcity in aried areas should lead to irrigation of unconventional sources such as wastewater, which due to the contamination of these sources, tree species with high phytoremediation capability should be used. Materials and methods: In this study, two-year-old seedlings of four species of Judas Tree (Cercis siliquastrum L.), Arborvitaes (Thuja orientalis L.), Persian Lilac (Melia azedarach L.) and White Mulberry (Morus alba L.) were planted in pots and were irrigated with Tehran West Water Treatment Plant effluent which contained manganese and chromium from March to October 2017. Results: The amount of chromium and manganese in the organs of species irrigated with effluent showed a significant increase compared to ordinary water. All four species irrigated with water treatment plant effluent showed a same growth compared to ordinary water. The highest amount of manganese was in leaf and chromium in root of all four species. The lower than one BCF and more than one TF for manganese in all four species indicated that they were not suitable for phytostabilization of this metal, but all four species (Cercis siliquastrum L.) (1.87), (Morus alba L.) (2.07), (Thuja orientalis L.) (1.96) and (Melia azedarach L.) (1.83) with a more than one TF are suitable for manganese phytoextraction. However, because BCF in them is lower than one, further investigation is needed. White mulberry and Persian lilac with a lower than one BCF and TF for chromium indicated that none of them were suitable for chromium phytostabilization and phytoextraction; But both Judas tree (1.39) and arborvitaes (1.04) with higher than one BCF and lower than one TF for chromium were appropriate to phytostabilization of this metal. Conclusions: As a result, Judas tree and arborvitaes, which have both the ability to phytostabilization chromium and the ability to phytoextraction manganese, are the best species for the phytoremediation of these two elements in soil irrigated with effluent. Equal growth parameters of all four species after irrigation with this effluent indicated that reuse of Tehran West Water Treatment effluent can be an approach to compensate water scarcity but further studies and monitoring of conditions in order to select the most suitable species for phytoremediation of heavy metals as well as long-term effects of irrigation with effluent, are required.