فرصت‌ها و چالش‌هاي همكاري ژئواكونوميك ايران و تركمنستان

Opportunities and Challenges of Geo-economics Cooperation between Iran and Turkmenistan

ويژگي‌هاي تاريخي و فرهنگي مشترك، همجواري ژئوپليتيك، نياز به همكاري در حوزه انرژي، ترانزيتي و گسترش همكاري‌هاي منطقه‌اي، ايران و تركمنستان را به همكاري بيشتر با يكديگر ترغيب مي‌كند. هدف مقالۀ حاضر اين است كه با سنجش ابعاد گوناگون روابط اقتصادي ايران و تركمنستان و واكاوي فرصت‌ها و چالش‌هاي روابط دو كشور، جايگاه ايران در اقتصاد تركمنستان و راهبردهاي گسترش روابط دو كشور را بررسي كند؛ بنابراين، پرسش اصلي مقاله اين است كه «مهم‌ترين فرصت‌ها و چالش‌هاي همكاري ژئواكونوميك ايران و تركمنستان كدامند؟» فرضيه‌اي كه بررسي مي‌شود اين است كه «همكاري در حوزه‌هاي انرژي (گاز، نفت، و برق) و مسيرهاي انتقال آن، حوزه ترانزيتي و خطوط ارتباطي، حوزه‌هاي فني و مهندسي و سرمايه‌گذاري مشترك، همكاري در حوزه كشاورزي و كشت فراسرزميني، همكاري‌هاي منطقه‌اي در قالب سازمان اكو، و همكاري‌هاي مربوط به حوزۀ درياي خزر، از مهم‌ترين فرصت‌هاي ژئواكونوميكي، و چشم‌انداز كاهش ذخاير انرژي تركمنستان، پرريسك بودن شرايط سرمايه‌گذاري در اين كشور، لزوم گرفتن رواديد براي فعاليت‌هاي تجاري، چالش‌هاي ناشي از نظام بانكي، و نقش چالش‌زاي قدرت‌هاي مداخله‌گر ازجمله آمريكا در روابط ايران با تركمنستان، از مهم‌ترين چالش‌هاي ژئواكونوميك روابط دو كشور به‌شمار مي‌آيند. با توجه به اينكه هر دو كشور به‌دليل صادرات انرژي، در عرصۀ بين‌المللي اهميت فراواني دارند، تقويت همكاري دو كشور در اين زمينه مي‌تواند سبب تأثيرگذاري بيشتر اين دو كنشگر در عرصۀ امنيت عرضۀ انرژي شود. در اين پژوهش تلاش شده است مسائل اصلي مقاله به روش توصيفي و تحليلي بررسي شوند.

Common historical and cultural features and geopolitics proximity encourage energy, transit, and regional cooperation between Iran and Turkmenistan. This article examines the different aspects of economic relations between Iran and Turkmenistan, including the opportunities and challenges as well as the potentials to develop ties. The current research also investigates the different ways through which Iran can involve in Turkmenistan's economy. The findings show that is that it can be achieved by strengthening the transit lines and resolving Iranian exporters' visas, guaranteeing investment risk, prioritizing economic diplomacy, and defining common interests in the transit area. Both countries are of great importance in the international arena because energy exports strengthening the cooperation between the two countries could lead to a more significant impact of these two actors internationally. This article attempts to describe the main issues of this paper is a descriptive and analytical method.