تبيين نقش حكمروايي خوب بر تاب آوري شهري (مطالعه موردي: محله اميريه ناحيه 2، منطقه 11 تهران)

Explaining of the Role of Good Governance in Urban Resilience (Case study: Amirieh Neighborhood, District 2, Region 11 of Tehran)

هدف كلي اين پژوهش، دستيابي به مدلي مفهومي جهت سنجش ميزان تطبيق مولفه هاي حكمروايي خوب و تاب آوري ويافتن ارتباط ميان شاخصه ها و متغير هاي حكمروايي خوب و تاب آوري شهري و تعيين ميزان تحقق پذيري آنها بود. روش پژوهش كمي- پيمايشي و از نوع رابطه‌اي (همبستگي) است. ابزار اصلي پژوهش پرسشنامه‌اي بود كه روايي آن توسط هيئت‌رئيسه متخصصان و پايايي آن توسط ضريب آلفاي كرون باخ تأييد شد (7/0< α). اين پرسشنامه شامل سه بخش، ويژگي‌هاي عمومي پاسخگويان، سنجش وضعيت حكم روايي شهري (24 گويه) ، سنجش تاب آوري(14 گويه) است. جامعه آماري اين تحقيق خانوارهاي محله اميريه منطقه 11 شهرداري تهران از بخش هاي مركزي كلان شهر تهران است، با توجه نسبت تعداد خانوار در محله اميريه ، حجم نمونه تحقيق از طريق فرمول كوكران محاسبه شد. براي تبيين و ميزان اثرگذاري هركدام از ابعاد هشت‌گانه حكمروايي شهري در تاب‌آوري از مدل رگرسيوني چندگانه توأم عوامل و شاخص‌هاي تأثيرگذار در ميزان تاب‌آوري استفاده شد نتايج حاصله حكايت از آن دارد كه مؤلفه‌هاي قانون‌مندي ، مشاركت ، مسئوليت و پاسخگويي ،شفافيت حكمروايي شهري بيشترين تأثير را برتاب آوري دارند و با توجه به سطح معني‌داري اين مؤلفه‌ها نتايج آن قابل‌تعميم است اما مؤلفه‌هاي جهت‌گيري توافقي، عدالت و بينش راهبردي كارايي و اثربخشي تأثير چنداني برتاب آوري ندارند و با توجه به سطح معناداري آن‌ها نتايج آن قابل‌تعميم نيست

The purpose of this research is to achieve a conceptual model to estimate the comparing rate of good governance and resilience, moreover to find a relationship between good urban governance and resilience indicators and variables, and finally to determine their amount of feasibility. The method of this research is quantative-scaling and correlational type. The main tool for this research is a questionnaire. Its justifiability is confirmed by a specialist board and its reliability is confirmed by Cronbach’s alpha (a>0/7). This questionnaire consists of three parts: the responders’ general characteristics, urban governance condition measurement (24 items), and resilience measurement (14 items). Statistical society of this research is chosen from Amirieh neighborhood families. Amirieh is in 11th district of Tehran municipality, in the central part of Tehran metropolis. Research sample size is calculated by Cochran formula according to the number of families in Amirieh neighborhood. Multiple Regression model is used along with effective factors and indicators, to explain the effectiveness of each eight elements of urban governance on resilience. The results show that the following indicators: lawfulness, participation, responsibility, responsiveness, and transparency of urban governance have the most effect on resilience. According to the significance level of these indicators the result can be generalized whereas agreed orientation, justice, strategic insight, proficiency, and effectiveness don’t have much effect on resilience, and according to their significance level the results are not generalizable