بررسي اثر كمبود آب بر عملكرد دانه و برخي صفات مورفوفيزيولوژيكي ارقام اميدبخش آفتابگردان

No Title

يكي از مهم­ترين مديريت­ هاي مزرعه براي دستيابي به شرايط مطلوب رشد جامعه گياهي و عملكرد مناسب، تأمين آب كافي مي­ باشد تا گياه در مراحل حساس رشد دچار تنش رطوبتي نگردد. اين مطالعه­ به ­صورت كرت­ هاي خرد شده در قالب طرح پايه بلوك­ هاي كامل تصادفي با 4 تكرار در مركز تحقيقات كشاورزي اهواز طي دو سال 96-1395 اجرا شد. رژيم آبياري پس از تبخير 50، 70 و 90 ميلي­متر از تشت تبخير كلاس A در كرت ­هاي اصلي و شش رقم پروگرس، فرخ، برزگر، ركورد، آذرگل و لاكومكا در كرت­ هاي فرعي قرار گرفتند. نتايج نشان داد ارتفاع بوته، قطر طبق، وزن هزاردانه، درصد روغن، عملكرد دانه، عملكرد بيولوژيك، رنگدانه­ هاي فتوسنتزي با افزايش رژيم آبياري از 50 به 90 ميلي­متر تبخير از تشت تبخير كلاس A به­ طور معني ­داري كاهش و صفات پرولين و مالون دي ­آلدئيد افزايش يافتند. هم­چنين اثرات سه جانبه سال، رژيم آبياري و رقم براي صفات وزن هزار دانه، عملكرد دانه و پرولين معني­ دار به­ دست آمد. بيش­ترين وزن هزاردانه (80/3 گرم) و عملكرد دانه (2529 كيلوگرم در هكتار) از تركيب تيماري 50 ميلي­متر تبخير از تشت تبخير و رقم ركورد طي دو سال آزمايش و بيش­ترين غلظت پرولين (20/8 ميلي­گرم بر گرم وزن تر برگ) در تركيب تيماري 90 ميلي­متر تبخير از تشت تبخير و رقم ركورد طي دو سال به­ دست آمد. لذا با توجه به نتايج براي منطقه اهواز رقم ركورد و آبياري 50 ميلي متر از تشت تبخير قابل توصيه مي ­باشد.

No Abstract