اثر دو ماه تمرين تركيبي و محدوديت كالري بر مقدار P65 سلول‌هاي تك‌هسته‌اي خون محيطي مردان غيرفعال ميانسال

The effect of two-month concurrent training and caloric restriction on P65 amount in Peripheral blood mononuclear cells of inactive middle-aged men

هدف: شناسايي سازوكارهاي درگير در اختلالات التهابي طي فرايند افزايش سن و ارائۀ راهكارهاي پيشگيرانه يا تعديل‌كنندۀ مناسب براي بهبود كيفيت زندگي همواره از چالش‌هاي مهم در حوزۀ علوم زيستي است. بر اين اساس، تحقيق حاضر با هدف تعيين اثر دو ماه تمرين تركيبي (RT+HIIT) و محدوديت كالري بر شاخص‌هاي التهابي CRP سرمي و مقدار P65 در سلول‌هاي تك‌هسته‌اي خون محيطي مردان غيرفعال ميانسال انجام گرفت روش‌ها: 24 مرد ميانسال غيرفعال و سالم (سن 3±38 سال) و داراي اضافه وزن (كيلوگرم بر متر مربع 1±6/28=BMI) در سه گروه همگن هشت‌نفري محدوديت كالري (CR)، تمرين تركيبي (T) و تمرين تركيبي با محدوديت كالري (CRT) شركت كردند. محدوديت كالري و هزينۀ انجام تمرينات طي 5 روز در هفته حدود (شش كيلوكالري/كيلوگرم/روز) بود. تمرين تركيبي شامل 5 روز در هفته (2 جلسه تمرين مقاومتي 75 تا 80% 1RM و 3 جلسه تمرين تناوبي با شدت بالا80 تا 85% ضربان قلب ذخيره) بود. مقدار p65 كل (total p65) و فسفريله (p-p65) در PBMCs مردان غيرفعال به روش اليزا پيش و پس از دورۀ پژوهش، اندازه‌گيري شد. غلظت CRP سرمي نيز به شيوۀ ايمونوتوربيديمتريك اندازه‌گيري شد. نتايج: كاهش وزن بدن گروه CRT به‌طور معناداري (0/05>P) بيشتر از دو گروه ديگر بود. دامنۀ تغييرات درصد چربي، اكسيژن مصرفي بيشينه و قدرت يك تكرار بيشينۀ گروه‌هاي T و CRT به‌طور معنادار (0/05>P) بيشتر از گروه CR بود. تغييرات كاهندۀ P65 فسفريله و نسبت p-p65/total p65 در PBMCهاي گروه‌هاي T و CRT به‌طور معناداري (0/05>P) بيشتر از گروه CR بود. نتيجه‌گيري: براساس نتايج تحقيق حاضر دو ماه تمرين تركيبي و محدوديت كالري مي‌تواند سبب كاهش برخي شاخص‌هاي التهابي در مردان غيرفعال شود. به‌علاوه، اثر تمرين تركيبي با و بدون محدوديت كالري بر عوامل آغازگر فرايندهاي التهابي بيشتر از مداخلۀ محدوديت كالري به‌تنهايي است. بنابراين، براي پيشگيري و مقابله با پديدۀ چاقي و پيامدهاي التهابي آن، به‌ويژه در دوران ميانسالي، انجام تمرينات تركيبي و محدوديت كالري توصيه مي‌شود.

Purpose: Recognition of mechanisms involved in inflammatory disorders through the aging process and providing appropriate preventive or modulator strategies to improve quality of life are always important challenges in the field of life sciences. Therefore, the present study was conducted to determine the effect of two-month concurrent training (RT+HIIT) and caloric restriction on serum CRP and P65 amount in Peripheral blood mononuclear cells of inactive middle-aged men. Methods: Twenty-four inactive, healthy men participated in three homogeneous groups: Caloric restriction (CR), Concurrent training (T) and Concurrent training with Caloric restriction (CRT) groups. Calorie restriction and energy cost in five days a week was about six kcal·kg-1·day-1. The concurrent training was included five days per week (two sessions of resistance training with 75 to 80% 1RM and three sessions of high intensity interval training with 80-85% heart rate reserve). Baseline and post-intervention p65 in the total and phosphorylated (p-p65) levels in PBMCs were assessed by ELISA. Serum CRP concentration was also measured using immunoturbidimetric. Results: Weight loss in CRT group was significantly higher than the other two groups (P < 0.05). However, the changes range in fat percentage, maximal oxygen consumption and one-repetition maximum (1RM) of T and CRT groups were significantly higher than CR group (P < 0.05). Changes in phosphorylated P65 and p-p65 / total p65 ratio in PBMCs of T and CRT groups were significantlyhigher than CR group (P < 0.05). Conclusion: Based on the present results, two months of concurrent training and caloric restriction can reduce some of inflammatory markers in inactive men. In addition, the effect of concurrent training with and without calorie restriction on the initiators of inflammatory factors is greater than the calorie restriction intervention alone. Therefore, concurrent training and caloric restriction are recommended for prevention and confronting obesity and its inflammatory consequences, especially in middle age.